Onderwerp: JAZZ
19 Oktober 2010
Nieuw, Mooi, Virtuoos en Emotieloos
Tekst en beeld Michiel Fokkema (klik voor vergroting)
15 Oktober jongstleden speelde het Vijay Yver trio in Lantaren-Venster. In meerdere opzichten een gedenkwaardig concert. Allereerst omdat dit het eerste concert is in het nieuwe gebouw van Lantaren-Venster. De officiële opening is nog niet eens geweest , die vindt plaats op 6 november en wordt uitgevoerd door de Koningin zelf. Als haar hoed maar niet afwaait. Want het lijkt er wel op dat alles in Rotterdam moet verhuizen naar de trendy, koude en waaierige Wilhelminapier, in de volksmond ook wel de "kop van Zuid" genoemd.
Was het oude L/V een soort huiskamer, in een zijstraat van de gezellige Nieuwe Binnenweg met al haar leuke restaurantjes en cafeetjes, het nieuwe L/V is een groots opgezette nieuwe doos met veel witte ruimte en design. De vernieuwing was best wel nodig. We mogen blij zijn dat L/V überhaupt nog bestaat en die knusse sfeer zal er wel weer inslijten.
De eer van het eerste concert was dus voor het Vijay Yver trio met Vijay Iver op piano, Stephan Crump op bas en Marcus Gilmore op drums.
Vijay Yver is een rijzende ster van Indiase afkomst die nu woont in New York. Hij wordt gezien als een gezaghebbend jazz muzikant die naast muzikaal talent ook nog universitair geschoold wis- en natuurkundige is. Een veelzijdig talent dus en het beloofd dan ook een mooi concert te worden. Zeker omdat ook de andere twee muzikanten van wereldformaat zijn en zekere niet voor de bandleider onderdoen. Stephen Crump weet met vooral zijn strijkstok intrigerende geluiden te creëren. Een soort hese piep die wonderwel inde rustige stukken past. Drummer Marcus Gilmore is zeer inventief en lijkt wel geen maat hetzelfde te spelen. Hij stond wel wat te hard en overstemde de piano regelmatig. De bas had daarentegen wel wat harder gekund.
Vijay speelt onberispelijk en meandert van strakke ritmes tot heel zachte en dromerige stukken. Het wisselt allemaal snel af en de nummers zijn behoorlijk lang. Zo nu en dan is het weleens moeilijk om de concentratie erbij te houden en zou je er een scheurende solist bij willen hebben. Vijay is virtuoos, heeft de controle en onberispelijke techniek maar het is wel bij tijd en wijle emotieloos. Hij heeft een helder en duidelijk touche met zo nu en dan bezwerende dissonante akkoorden. Uiteindelijk dus inderdaad een gedenkwaardig concert. Als L/V nu een beetje inslijt en Vijay zich eens liet gaan zou het helemaal perfect zijn.