Onderwerp: Lowlands, TONEEL

24 Augustus 2010

Innenschau, de bizarre geest van Jakob Ahlbom

Tekst en beeld Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Het licht gaat uit, achter op het podium staat een bed waarin twee mensen de liefde bedrijven bij het licht van een schemerlamp.  Ze kleden zich aan, hun naaktheid wordt bedekt met anonieme zakelijke kantoorkleding en ze gaan weg. Kasten dienen als kasten maar ook als uitgangen en ingangen naar een andere wereld. Dansers komen het podium op en het decor wordt omgetoverd naar een nachtclub uit de jaren 60 met een blonde schone in glitterjurk. Misschien wel de muze van de man in het pak. Wie zal het zeggen?

Een bijna volle Juliet wordt op vrijdagmiddag op Lowlands meegenomen in het universum van de duistere geest van Jakob Ahlbom. Alamo Race Track vult mooi aan met muziek en maken met hun instrumenten deel uit van het spel. Als toeschouwer heb je het idee hebt dat je midden in een absurde surrealistische rock opera bent beland. 
Er vloeit bloed, de liefde wordt bedreven, uit grote dozen die leeg lijken komen slangenmensen. In terugkomende bizarre ondervragingsscenes wordt de dader het slachtoffer en en het slachtoffer de dader. Er wordt een document getekend onder druk. Maar wat voor document?

In de voorstelling wordt weinig gesproken. Tekst is van ondergeschikt belang, de kracht ligt bij de combinatie van muziek, dans en mime waarbij de toeschouwer steeds op het verkeerde been wordt gezet. De voorstelling is prachtig, heeft vaart en spanning en blijft de aandacht vasthouden. De staande ovatie aan het einde is helemaal terecht maar het verhaal blijft een vraagteken.