Onderwerp: FESTIVAL, LOCATIETHEATER

19 Juli 2010

Eerst de bonus, dan de moraal

  
Door Ad Aerts met foto's van Moon Saris en René den Engelsman

Een deel van het programma van Over het IJ 2010 speelt zich af in de Overhoeks toren. Deze toren is in 1966 ontworpen door de Nederlandse architect Arthur Staal in opdracht vanKoninklijke Shell. Hij wordt in de volksmond "de Shelltoren" genoemd en was lange tijd het hoogste gebouw van Amsterdam. Het gebouw staat op het moment leeg. Airco's en liften werken niet meer. Er staat een dubbel cordon aan hekken rond het gebouw met dreigende waarschuwingen voor surveillerende honden. Lege kantoorgebouwen hebben een beklemmendheid die aan spooksteden doen denken. Een mooie plek om theater te maken.

Eén van de twee voorstellingen in het gebouw is 'Eerst de bonus, dan de moraal', het tweede deel van een drieluik van 'Klein Land' over de mens en zijn drijfveren in het kader van de kredietcrisis.? ?Of liever gezegd een spel met het beeld van bankiers dat wij inmiddels van bankiers en hun wereldje hebben gekregen. Bankiers die vinden dat ze de maatschappij een dienst verlenen, en dat de oorzaak van alle problemen ligt bij hun klanten. Bij ons dus.

In een aantal vermakelijke losse scènes verkent Klein Land een aantal stereotypen binnen de bankwereld. De vroegere entree van het gebouw is een ideaal decor. De ingang van het gebouw moet vroeger ook iets theatraals gehad hebben: een licht hellende glazen buis met een aantal glazen schuifdeuren. Dit is de plaats waar iedereen binnen komt, van receptionist tot CEO. Een ontmoetingsplaats, maar ook een plaats waar de verhoudingen duidelijk gemaakt worden.

De bankiers komen er maar karig van af in het stuk. Precies wat we willen horen. We willen niet horen dat het onze eigen schuld is. Maar ook dat krijgen we van Klein Land te horen. En we lachen ongemakkelijk en schaapachtig mee.