Onderwerp: OEROL
12 Juni 2010
Oerol opent met ‘Het Manifest van Terschelling’
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema (klik voor vergroting)
Eindelijk is het dan zover. De exacte invulling van de opening van Oerol 2010 was enige tijd in geheim gehuld, maar vandaag was het dan zover. In deze nieuwsbrief staan we uitgebreid stil bij de opening van, de aanloop naar hét culturele festival van Nederland, en natuurlijk ‘Het Manifest’.
Het Oerol festival opende vanavond de 29e editie met een maaschappelijk statement in dichtvorm: 'Het Manifest van Terschelling' werd tijdens de opening door Ramsey Nasr aangeboden aan de voorzitter van de Tweede Kamer, Gerdi Verbeet.
Nadat Colin Benders met muzikanten van verschillende bands het publiek eerst tot meezingen en vervolgens tot stilte maande, droeg Nasr zijn gedicht voor en overhandigde hij dit ‘Manifest van Terschelling’ aan Verbeet. Deze vond het “een buitengewone eer om op dit internationale muziek- en kunstenfestival dit bijzondere beroep op de politiek te mogen ontvangen.”
De opening startte met Colin Benders (Kyteman) die, ondersteund door zowel zijn eigen band als muzikanten van de Staat, Convoi Exceptional en Saelors, op festivalterrein de Westerkeyn het publiek kippenvel op de armen speelde.
Nadat hij het publiek tot stilte had gemaand werd Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr door leden van de Motorclub Terschelling het festivalterrein op gereden om het manifest in dichtvorm voor te dragen en op deze manier de waarde van de kunsten voor het voetlicht te brengen. Het manifest wordt ondersteund door zo’n 300 prominenten in zowel de culturele sector als het bedrijfsleven en de wetenschap.
Gerdi Verbeet kreeg het manifest van Nasr overhandigd en beloofde dit bijzondere document door te spelen aan de informateur en alle fractievoorzitters.
Voor de initiatiefnemers Joop Mulder en Han Bakker was het huidige politieke klimaat de aanleiding om samen met Kunsten ’92 een luid en collectief geluid te laten horen. Een geluid over de waarde van de kunsten. Creatief directeur Joop Mulder verduidelijkt de achtergrond: ”Het Manifest van Terschelling is geen klaagzang over de investering van de overheid in Kunst en Cultuur, noch over de schijnbare desinteresse van de politiek. Nee, het is een manifest dat de betekenis van de kunsten voor ons bestaan scherp onder de aandacht brengt. We hebben Ramsey Nasr gevraagd dit gedachtegoed te gieten in een vorm die aansluit bij de inhoud, wat hij op bijzondere wijze heeft gedaan.”
Vanaf vrijdag 11 juni is de website Manifest van Terschelling online, waarop iedereen het manifest kan onderschrijven.
De opening was het startpunt voor 10 dagen Zilte Luchtspiegelingen, het thema waaronder op het Oerol festival de komende tien dagen theatervoorstellingen, muziek en straattheater te zien zullen zijn. Een aantal van de hoogtepunten uit het theaterprogramma zijn de bijzondere locatietheatervoorstellingen ‘Master en Margarita’ van Tryater en De Kift, ‘Nacht’ van Thibaud Delpeut / Toneelschuur Producties en ‘Blue Remembered Hills’ van De Roovers.
Harde woorden in aanloop naar opening
Oerol, het enige festival dat begint zonder opening. Voor journalist Jeroen Wielaert begon Oerol 2010 vandaag al om 11.00 met het vroege praatprogramma Koffie en Kunstkritiek in het Mediacafé op de Westerkeyn. “Strijdbaar, inhoudelijk en vrijgevochten,” zo omschreef Wielaert het Oerol festival temidden van een onstuimig politiek klimaat. In de eerste editie van het dagelijkse Oerol praatprogamma sprak hij ondermeer met regisseur Thibaud Delpeut (‘Nacht’) en acteur Hans Dagelet. Opvallend waren de harde woorden van Wielaert richting de rechtse politiek, “Je hoeft je toch niet de wet laten voorschrijven door Wilders.” Het Manifest was volgens de presentator een “Dikke middelvinger naar de politiek ontwikkelingen aan de kust.” In een video interview geven Joop Mulder (creatieve directeur Oerol) en Wielaert hun visie op de noodzaak van Oerol en het belang van Het Manifest.
Het Manifest van Terschelling | Uit nutteloze noodzaak
laten we eerlijk zijn
als beest zijn we totaal mislukt
ik zie mij daar nog staan
op een savanne zonder uitvlucht
in het volle licht der dieren
een mond vol tanden
heel modern, heel gênant
vandaag
regerend met draadloze hand
in een land gebouwd onder water
met mensenrechten, koffieapparaten
en de natuur in mooie reservaten
voel ik nog steeds diezelfde angst
niets is veranderd
weids en eindeloos gaapt de savanne
welkom in mijn hoofd
het is een doos vol zwarte gaten
alles wat een mens verzint
zuigt zich erin: zeppelins, vakanties
zelfhaat, witte fosfor, dildo’s, anorexia
dubbelvla, dwangneuroses, shalali shalala
of de lol om een gemarteld paard
ook de dingen die niemand wil verzinnen
zitten erin: gewoon, voor de heb
ik draag een hoofd als een handicap
zwellend, kolkend, almaar zwellend
altijd vloed, nooit nog eb
geen vijand bleef er voor mij over
leeuw, griep, pest, slang
zelfs de dood slaapt aan een leiband
maar diep van binnen
in mijn grote grabbelton
daar vond ik er nog één
splinternieuw, zelfverzonnen
scharrelt een vijand
op de bodem van mijn vrije tijd
zinloos in de rondte
ik noem hem: Eeuwigheid
louter de gelegenheid
erover na te denken
volstond om hem te scheppen
gevangen zit ik als een rat
in mijn hobby, dag en nacht
en ik ben bang
ik was van plan een heldenstuk te schrijven
over het belang van kunst
haar grote nut
maar mijn blad zweeg indrukwekkend
en alle muzen weken
de waarheid is
zij heeft geen nut
kunst is maar een bijproduct
zij is niet nodig om te kunnen
eten, neuken, ademen
maar één ding kan ze
zij kan vechten waar ik vlucht
zij kan, met haar ene giftand
zij het voor een kort moment
mij redden van de eeuwigheid
en dit verlammend gat verlammen
bij een vijand zonder handvat
helpt alleen het nutteloze
dan helpt kerven in een bot
stieren schetsen in een grot
dan helpt de nachtwacht
en het zingen bij een dode
uit nutteloze noodzaak
schiep kunst de mens
en als ik verstijf op mijn savanne
van bedreigend vrije tijd
als ik mijzelf vervloek
om dit uitzicht zonder eind
als mijn kop breekt van het licht
dan huil ik niet, dan schreeuw ik niet
ik hang mijzelf niet op
maar pak een pen
en schrijf u dit gedicht