Onderwerp: POP-ROCK
7 December 2009
Beth Hart overtuigt met krachtig optreden in Paard
Door Serge Julien, foto's Arjan Vermeer (klik voor vergroting)
Beth Hart gezien in het Paard van Troje, Den Haag op 30 november 2009.
Ze heeft niet de bekendheid van mensen als Melissa Etheridge of Anouk om maar even twee voor de hand liggende stoere chicks met een rauwe stem en hartverscheurende teksten te noemen maar Beth Hart (1972) wordt op handen gedragen door een trouwe schare fans. Dat geldt ook voor Nederland dat en masse richting het clubcircuit gaat waar Hart maar liefst acht optredens verzorgt. Vier jaar terug nam de zangeres nog een prima live album op in de vaderlandse poptempel Paradiso.
Het Paard van Troje in Den Haag is een week voor het optreden al helemaal uitverkocht. Een bomvolle zaal hangt vanaf de opkomst van Beth Hart tot het einde het concert volledig aan de lippen de Amerikaanse die met hart en ziel haar liedjes deelt met het publiek. De zangeres is een levendige en stoere verschijning gekleed in een zwart gekleurd singlet en strakke jeans die zonder dat het stoort boven de broekrand stiekem een paar pondjes verhullen.
Beth Hart’s eerste album Immortal uit 1996 is een rauw geheel waarop het lijkt alsof een gereïncarneerde Janis Joplin met een vroege versie van AC/DC erop los rockt met liedjes over haar eigen levenservaringen. De opvolger Screamin’ For My Supper laat een meer mainstream georiënteerde Hart horen zonder aan kracht in te boeten. De prachtige ballad L.A. Song wordt in zowel Amerika als Nederland een hit. Tijdens het optreden in het Paard speelt ze het liedje als enige van het album in een meeslepende uitvoering. Het is de derde CD Leave The Light On die in Nederland hoge ogen gooit en wekenlang in de album top 100 staat. De plaat borduurt stilistisch voort op de voorganger en handelt tekstueel over de voormalige alcohol en drugsverslaving van Hart. De zangeres opent tijdens haar concert meteen met de prachtige titelsong van deze plaat gevolgd door een ingetogen Hiding Under Water. 37 Days uit 2007 is de meest recente CD van Hart waarvan een groot deel op de setlist staat. De rockers Waterfalls, Missing You, Sick en Good As It Gets zijn een aantal titels van dit album die in uitstekende uitvoeringen voorbijkomen.
Beth Hart mag dan stevige rockers ten gehore brengen, ook soul, blues en gospel zijn stijlen waar de zangeres niet vies van is. Een voorbeeld van haar liefde voor soul is de cover Baby, Baby, Baby van haar heldin Aretha Franklin waarin Hart overtuigt met een smaakvolle vertolking.
Bert Hart geeft een daverend bijna twee uur durend optreden. Haar stem is zo krachtig en helder dat de liedjes veel zeggingskracht vertonen. Ook al weet je niet in één keer waarover de songs gaan, Beth Hart’s presentatie gaat diep en die voel je. Daarnaast is er een prima balans tussen rockers en ballads. De interactie die ze heeft met het publiek is groot en je voelt dat de liefde wederzijds is. Beth Hart geeft met haar optreden in het Paard wederom haar klasse weer.
Band:
Beth Hart - zang en toetsen
John Nichols – gitaar
Tom Lilly – bas
Todd Wolf – drums