Onderwerp: JAZZ

17 November 2009

Beheerste perfectie met Abdullah Ibrahim

Tekst en beeld Michiel Fokkema (klik voor vergroting)

Abdullah Ibrahim is een van de groten in de Jazz geschiedenis. Hij speelde nog met Duke Ellignton en was zelfs een tijdje de vervanger als Duke zelf niet kon spelen. Geboren in 1934 in Zuid Afrika onder de naam Dollar Brand. In 1960 bekeerd hij zich tot de Islam en krijgt zijn huidige naam. Hij is een rijzige maar zeer rustige en bescheiden man. Ook zijn spel is zeer rustig en bescheiden. Zijn stijl kenmerkt zich door mooie akkoorden, herhalende patronen, wisselende melodieën, Afrikaanse thema's en ritmes. Maar het meest opvallend is zijn ongekende articulatie. Elke noot wordt duidelijk gespeeld en is hoorbaar. Elke noot lijkt ook zorgvuldig te zijn gewogen voordat hij gespeeld wordt. Hier en daar wordt een accent harder aangeslagen.

Het Abdullah Ibrahim trio bestaat naast de meester op piano uit Belden Bullock op bas
en George Gray op drums. De laatste heeft twee stokjes wierook op zijn drum stel aangestoken als het concert begint. En dan barst er een 2 uur lang gekabbel van muziek los. Zonder uithalen, zonder veel emotie, zeer beheerst en ingehouden. Als er al eens een up tempo stukje in zit blijft dat bij 16 maten, dan gaat het weer over in new age achtige klanken. Zeer ontspannend dat wel. Zo nu en dan lijken de muzikanten op elkaar ingespeeld maar vooral de drummer lijkt zijn eigen gang te gaan. Hij speelt zo nu en dan wel lekkere ritmes, maar zijn twee collega's trekken zich daar niets van aan en blijven door kabbelen. Ook de solo's zijn rustig en beschaafd.

Je snakt er naar dat hij een keer helemaal uit zijn dak gaat. Maar verder dan iets meer bewegen wordt het niet. Neemt niet weg dat de muziek wel degelijk goed in elkaar zit. Maar er ontbreek eigenlijk gewoon een goede blazer om het een beetje pit te geven. Abdullah heeft bijveeobeeld een CD gemaakt met Arche Shepp. Ze spelen daar slechts met zijn tweeën maar daar spat het er wel van af. Op dit concert ontbrak een Archie Shepp.

Tijdens de toegift lijkt er opeens wel iets moois te ontstaan. Lijkt, want ook dat verzande in gekabbel. Neemt niet weg dat het mooi was om deze grote van de jazz muziek live te zien en horen spelen.