Onderwerp: WERELDMUZIEK
10 November 2009
Cesaria Evora: Onverstoorbare diva uit Kaapverdië
Door Katja van Leeuwen, foto's Eric van Nieuwland
Het paard van Troje is de laatste jaren al vaker het toneel geweest van wereldmuzieksterren (in de fado) zoals Mariza, Christina Branco en Ana Moura, om er een paar te noemen waar ik zelf getuige van was. De poptempel van Den Haag verwelkomde nu de diva op blote voeten uit Kaapverdië: Cesaria Evora. De 68-jarige diva staat sinds de jaren ’90 aan de top van de internationale wereldmuziek. Evora is de ziel van Kaapverdië en de bekendste vertolker van het Kaapverdiaanse levenslied, de morna (het zusje van de fado). Ze won in 2004 met haar album Voz d’Amor een Grammy Award voor het 'Beste Contemporary World Music Album'. Met haar laatste album Nha Sentimento tourt ze nu door Europa en doet eenmalig Nederland aan.
De bijna uitverkochte zaal is gevuld met een zeer gevarieerd publiek, dat deels zittend op barkrukken geduldig zit te wachten op de komst van Cesaria. Na een instrumentale opening verschijnt de kleine mevrouw Evora, onder luid applaus, waarna ze enkele nummers van haar nieuwe album zingt (Ligeireza, Serpentina, Sentimento en Zinha).
Onverstoorbaar kijkt ze de zaal in, zingt en babbelt af en toe met haar pianist. Geen intro, geen dank u wel, nada! Een echte diva dus, de Kaapverdianen in de zaal (neem ik aan) ontlokken haar een glimlach of een kleine reactie, maar ondertussen gaat ze gewoon door met het zingen van haar hits zoals Petit Pays, Angola en Sodade. De zaal wiegt mee op de samba nummers en luistert aandachtig naar de morna nummers. Hoogtepunt is het moment van rust dat Cesaria Evora voor zichzelf inbouwt en dat menigeen een glimlach ontlokt: ze gaat zitten op het podium, steekt een sigaret op, terwijl haar achtergrondzanger het even van haar overneemt (met bewegingen à la Stevie Wonder). Hoezo, diva?
Na anderhalf uur is het concert plots afgelopen, een korte opmerking van de pianist doet haar bevestigen dat het terminado is, waarna ze met een zwaai naar het publiek het podium verlaat. Gelukkig laat de zaal zich niet kennen en joelt Evora nog een keer naar binnen. De afsluiting met Papa Joquim Paris en natuurlijk Regresso sluit ze af in stijl en laat een tevreden swingend publiek achter.
Een aparte ervaring was het zeker met mevrouw Evora, de perfecte band klinkt top en ook het stemgeluid van Evora mag er zijn. Geen concert dat naar een hoogtepunt gevoerd wordt maar zeer prettig om naar te luisteren. Jammer dat er niet veel interactie is met haar publiek maar ondanks dat lijkt iedereen tevreden om nog een keer de Diva op blote voeten in levende lijve gezien te hebben. En wie weet Até a vista!