Onderwerp: POP-ROCK
17 Augustus 2009
Rose Kemp op Summer Darkness
Tekst en beeld door Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Rose Kemp gezien op Summer Darkness in Tivoli De Helling op 8 augustus
Enige tijd geleden kreeg ik de cd Unholy Majesty van Rose Kemp in handen. Ik was heel verrast door het album van deze Britse singer-songwriter. Mijn eerste gedachte toen ik het hoorde was 'Alanis Morisette ontmoet Bjork'. Veel van haar werk is autobiografisch, heeft een wat donkere ondertoon en het raakt me. Heel mooi is dat ze de kracht heeft om van heel klein ineens om te slaan naar meeslepend en bombastisch.
Haar ouders zijn de folk pioniers Maddy Prior en Rick Kemp van Steeleye Span. Al op jonge leeftijd wordt Rose door haar moeder gestimuleerd om te gaan schrijven voor haar band en op 15-jarige leeftijd zet ze haar eerste stappen op het podium. In 2003 brengt ze haar eerste solo album uit. Glance, een accoustisch folk album. Unholy Majesty is haar derde album en je hoort duidelijk de ontwikkeling die ze door heeft gemaakt. De folk invloeden zijn aanwezig door de subtiele violen en traditionele melodien, aangevuld met piano. Zelf speelt Rose de elektrische gitaar en met haar unieke stem drukt ze een duidelijk stempel op dit album. Nanny's world, een song waarin de Britse maatschappij op de hak wordt genomen gaat richting progrock met invloeden van Black Sabbath. Hierin is duidelijk te horen dat Rose open staat voor diverse muzikale stromingen en daar inspiratie uithaalt. Het prachtige Nature's Hymn daarentegen is een folk song waarin ze de pracht van de natuur op lyrische wijze bezingt. Flawless, een statement tegen de muziekindustrie is bijna een ballad te noemen. Hier word ik verrast door het prachtige piano arrangement.
Ik kon mijn geluk ook niet op toen ik hoorde dat ze op het Utrechtse Summer Darkness festival op gaat treden. Dit weekend ziet het straatbeeld van Utrecht er iets anders uit dan in elk ander willekeurig weekend. Gothics uit Nederland en de rest van Europa komen naar Utrecht voor dit gothic festival.
Op zaterdagmiddag is Rose de eerste act in De Helling, de kleine zaal van Tivoli. De opkomst houdt op dit tijdstip nog niet over. Rose komt het podium op in en lange cape waaronder ze een met zilverdraad geborduurde jurk draagt en natuurlijk met haar gitaar. Daarnaast bestaat de band uit een bassist en drummer. Zodra ze inzet valt het mij op dat het geluid hard is afgesteld. Vooral in een zaal die nog niet voor een kwart gevuld komt hierdoor haar subtiele en bijzondere stem, zeker met de wat rustigere nummers niet tot zijn recht. Tijdens het concert laat ze zich van een heel andere kant zien dan wat ze op de cd laat horen. Misschien heeft ze zich aangepast aan de insteek van het festival. Met Bitter en Sweet, een nummer wat van heel klein naar bombastisch gaat pakt het goed uit. Bij de songs die op de cd opvallen door de mooie arrangementen met violen en piano schiet de performance in deze setting helaas tekort. Ik geef haar het voordeel van de twijfel en als ze de volgende keer Nederland aandoet ben ik er weer bij.