Onderwerp: JAZZ

13 Juli 2009

Rotterdams Jazz Orchestra in Las Palmas: top big band met jong talent en Nicholas Payton

Tekst en beeld van Michel Fokkema (klik voor vergroting)

In het kader van het "North sea round town" festival, het opwarm festival voor het echt North sea jazz, speelde het Rotterdams Jazz Orchestra in Las Palmas II. Voor de pauze alleen de big band en na de pauze wordt er samen gespeeld met 4 jonge talenten en Nicholas Payton. Het was gelijk de wereld première van hun nieuwe stuk "Op het lijf geschreven" en tevens de presentatie van de gelijknamige CD.

Dit stuk is bedoeld om elke individuele muzikant aan bod te laten komen door hem/haar een solo te laten spelen. Die solo is geïnspireerd op een stuk muziek dat elke muzikant bij de bandleider/componist heeft in geleverd. Hij heeft die stukjes vervolgens als basis voor het hele stuk gebruikt. Dit levert een muzikaal zeer gevarieerde suite op. Van fado achtige passages tot traditioneel stampende bigband stukken, scheurende solo's en balads.

De meeste band leden komen naar voren om voor de microfoon hun solo te spelen. Anderen blijven op hun plek zitten waardoor soms nauwelijks duidelijk is dat ze een solo spelen. Ook kan de solo wel eens wegvallen in het massieve geluid van de big band. In ieder geval is wel duidelijk dat elke muzikant van het Rotterdams Jazz Orchestra ook individueel hun mannetje staan. Al met al een zeer geslaagd eerste deel van de avond.

 

Na de pauze komen de vier jonge talenten aan bod. Van elke muzikant wordt een door hem zelf gecomponeerd stuk gespeeld.

We beginnen met Jasper van Damme op de alt saxofoon. Jasper blijkt ondanks zijn jonge leeftijd virtuoos te zijn op zijn instrument. Tweede talent is Hylke Praagman op electronica. Elektronica is in dit geval een laptop met nog wat andere apparaten. Helaas viel zijn deel van dit stuk grotendeels weg in het geluid van de big band. Derde was Neco Novellas, een zanger uit Mozambique. Hij zingt een lichtvoetig lied over een stoomtrein, met een soepele stijl van zingen, een groot bereik en een aangenaam timbre. Afsluiter is Jerome Hol op gitaar. Hij gaat volledig uit zijn dak op zijn Fender Stratocaster zonder dat het uitmondt in gepiel. Hij mag blijven zitten om Nichlas Payton mee te begeleiden, wat hem overigens ook uitstekend afgaat.

Zelf neemt Nicholas Payton nog een percussionist en een zangeres mee. Deze Amerikaans trompetist wordt met veel bombarie aangekondigd. Hij brengt een soort vage jazz met funk en soul invloeden, slecht benoembaar. Nicholas speelt goed trompet maar nu ook weer niet zo uitzonderlijk. Op zich is dit niet zo'n probleem als hij tenminste niet ook zou zingen. Er zijn verscheidene trompetisten geweest die zeer verdienstelijk konden zingen. Maar puur het feit dat je trompet kan spelen maakt je nog geen zanger. Weinig bereik, vlakke stem en regelmatig naast de noot zitten lijdt de aandacht af van zijn verdere wel onderhoudend trompetspel. Misschien had hij jetlag, gewoon zijn dag niet of wil hij zijn energie sparen voor het echte North sea jazz festival maar alle andere solisten van de avond waren minstens zo goed als hij en zeker een stuk enthousiaster en gretiger.

Uiteindelijk een zeer onderhoudende en gevarieerde avond. Het Rotterdams Jazz Orchestra blijkt een top orkest te zijn die de traditionele bigband stijl uitstekend weet te mengen met moderne invloeden. Het jong talent is een belofte voor de toekomst. Als Nicholas stopt met zingen is hij ook een aangenaam muzikant.