Onderwerp: Weblog David Geysen, LOCATIETHEATER, OEROL

12 Mei 2009

De techniek van een nummer

Vorig jaar ging ik met mijn vriendin naar Gent. Een dagje uit met een ontbijtstop in Antwerpen bij Het Dagelijks Brood (een aanrader). Na het ontbijt kochten we daar een chocoladebom, een taartje van 20 cm diameter in bolvorm, helemaal van chocoladetruffel en afgewerkt met cacaopoeder. Met het doosje liepen we naar de auto om onze reis richting Gent voort te zetten. Mijn vriendin merkte op dat de taart best zwaar voelde en dat je haar vooral recht moest houden want dat ze anders straks tegen de zijkant van het doosje plakte.

Ook in de auto moest de taart secuur op schoot en het doosje bij het optrekken een beetje zwevend in de lucht gehouden worden ter protectie van de bom.

Aangekomen in Gent stapt mijn vriendin uit om op een stadsplan de route te verifiëren. Ze stapt uit de auto en geeft het doosje aan mij...! Zij loopt naar het stadsplan en achter mij toetert een auto. Ik zet het doosje naast me op de passagiersstoel en rijdt de auto in een parkeerplek. Dan komt zij terug naar de auto, ik kijk in de zijspiegel hoe de file auto's ons voorbij glijdt. Ze opent het portier en gaat zitten. 
Het doosje kraakt de taart tot chocolademousse!

In het dagelijks leven heb je een natuurlijke timing maar op het toneel moet je dit faken. Er is dan ook niets moeilijkers dan een clownsnummer. De mensen laten huilen a la, maar ze laten lachen... (en dan heb ik het niet over het domme gelach bij de Lama's.)

Terwijl we bijna elke dag werken aan de groepsmomenten zoals de linedance (waar Sacha Bulthuis een hamstringblessure aan te danken heeft), werken we ook aan de aparte kleinere nummers. Elk nummer vereist een techniek en pas als je die in je vingers hebt kan je het nummer spelen. Het gaat hier om timing en heel veel droog oefenen (droog = zonder spel en de emotie).

Twee diva's staan een eindje uit elkaar in de file. De ene in een Ford met caravan, de ander in een Jaguar.
Ze hebben elk een bodyguard (Jacob als chauffeur, Sacha als beveiligingsagente). Er ontstaat een vete vanuit wederzijdse jaloezie. Dan loopt Geert de Jong (diva 1) met haar guard naar de caravan en hij slaat met een baseball bat loeihard op de zijkant. Een knal die absurd versterkt wordt door Carl.

Als ze terug zijn bij de Jaguar en in de auto willen gaan zitten start de Band met het spelen van een muziekje dat refereert aan een stomme film . Sacha verschijnt en loopt met een stoïcijns hoofd naar de Jag. Zonder Geert aan te kijken grijpt ze de zijspiegel en na wat gewrik (ook weer versterkt) heeft ze deze in haar hand.

Er volgt een van spanning zwangere stilte... Geert snuift en briest, loopt naar de caravan en sloopt de wieldop en -kap eraf (ze loopt begeleid door de Band en het slopen is ook hier weer versterkt). Sacha die nog steeds bij de Jag staat, neemt plaats achter het stuur en na een paar keer agressief rukken trekt ze het stuur uit de auto. Ze stapt triomfantelijk uit de auto met het stuur als trofee boven het hoofd. Vervolgens trekt Geert het hele raam uit de caravan.

Zo gaat het door tot beide auto's volledig ontmanteld zijn en de plaats delict lijkt op een verkoopplaats van oud ijzer. De hele zijkant van de caravan komt naar beneden. Een weggelaten scene uit "Mama is boos"? De volgorde, het lopen, de droge blikken naar elkaar, het ritme en de muzikaliteit luisteren heel erg nauw om er een hilarisch nummer van te maken. Het staat of valt met timing!

Eerst worden de rekwisieten zorgvuldig geprepareerd door de techniek van de Appel. Dan wordt alles technisch in elkaar gezet met de acteurs. Tiental keren doorgenomen zodat de timing in hun lijf komt te zitten. Dan gooien de acteurs hun talent in de strijd, om de techniek van de act weg te spelen zodat het publiek deze niet ziet, maar kijkt naar een waanzinnige act met een opbouw in spanning en bij de pointe het WAAUW moment (het zitten op de chocoladetaart) en ze in een uitbundige lach uitbarsten. Het gevecht met de materie is zeer herkenbaar en is meestal de spil ven een clownsnummer (zie mr. Bean!)

In Gent hebben we die chocomousse trouwens nog wel smakelijk opgelepeld. En met de lach nog in de keel smaakte deze nog lekkerder!

Vriendelijks
David.

www.toneelgroepdeappel.nl