Onderwerp: POP-ROCK

27 April 2009

De terugkeer van Saga

Door Michaela Meijer met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Meer dan 8 miljoen albums verkocht, 18 studio albums uitgebracht, een hele rij best of en live albums, alsmede een aantal dvd’s, opgetreden voor meer dan 15 miljoen  mensen in meer dan 20 landen, wereldwijd bewonderd door fans en professionele musici…..

Er zijn maar weinig bands die dit op hun naam hebben staan. Ik heb het over Saga!! 

Saga is een progressieve rockband uit Toronto, Canada en bestaat uit 5 leden: Rob Moratti (zang), Jim Crichton (bas, keyboards), Ian Crichton (gitaar), Jim Gilmour (keyboards, zang) en Brian Doerner (drums). Al sinds 1978, het jaar dat het eerste album “Saga” uitkomt, is Saga een constante factor in de prog-rockscene.

Ondanks een enorme aanhang, breekt Saga nooit echt door bij het grote publiek. De vaak ingewikkelde, soms vaak lange en uit “chapters” bestaande composities zijn dan ook niet erg commercieel. Op TMF en MTV zullen we een band als Saga dan ook niet tegenkomen. Maar, zoals gezegd, Saga hoeft zich daar niet druk over te maken met z’n grote aanhang prog-rock liefhebbers.

En gezien de consistentie van het blijven afleveren van de voor Saga kenmerkende pretentieuze bombastische stijl in zijn albums, zal het doel ook helemaal niet zijn om het mainstream publiek te bereiken. 

De grote vraag voor de vele fans, hoe zal Saga klinken met zijn nieuwe zanger Rob Moratti? Het vertrek van zanger Michael Sadler was immers een enorme aderlating voor de band. Doch, de band heeft in Rob Moratti een bevlogen zanger gevonden. Het nieuwe album “The Human Condition”, dat op 27 april 2009 uitkomt, is dan ook een waardig opvolger van het album 10.000 days uit 2007. Het laatste album van Saga samen met Michael Sadler. 

Voorafgaand aan de release van het nieuwe album staat Saga op 19 april 2009 in de P3 te Purmerend. De zaal staat vol met overwegend.....hoe zal ik het zeggen…..old skool rockers. Ik voel me een jonkie tussen dit publiek, maar hoe kan het ook anders. De tieners die eind jaren 70 fan werden (en bleven) lopen nu zo’n beetje tegen de 50 aan. Mag ik me dan jong voelen met mijn 35 lentes? 

De show wordt geopend met het nummer “The Human Condition” van het nieuwe gelijknamige album. Het nummer heeft een enorm lang intro en het duurt dan ook even voordat Rob Moratti zijn opwachting maakt. De verwachtingen zijn hooggespannen, maar het resultaat valt me enigszins tegen. Ik zie dat hij zichtbaar moeite heeft om toon te houden en de juiste noten te pakken te krijgen. Dat verbaast me, het nieuwe zanggeluid van Rob Moratti klinkt op de cd als een stem, zoals een Saga-stem dient te zijn, maar valt me live toch best tegen.

Toch gun ik hem het voordeel van de twijfel, misschien zijn het de zenuwen en wordt het straks beter? Na het tweede nummer “Humble Stance” van het debuutalbum Saga, vertelt Moratti de reden van zijn niet zo heldere stemgeluid, hij is snipverkouden. Toch wilde hij de Saga-fans niet teleurstellen en zijn uiterste best doen om er een mooie show van te maken.

Door het hele optreden heen zie je hem duidelijk heel veel moeite doen, af en toe zijn hoofd schuddend en hulpeloos kijken naar zijn bandleden, arme jongen.  Het optreden is een aaneenschakeling van oude en nieuwe nummers. En ondanks de wat mindere zang loopt het optreden als een trein. Het publiek daarentegen is wat mat. Ik vraag me af of ze nu gewoon simpelweg staan te genieten of dat het publiek sceptisch is met betrekking tot Moratti. Ik kan mijn vinger er niet op leggen. Wat meer enthousiasme had helemaal niet misstaan. Misschien is het de leeftijd? 

De meningen onder het publiek over het optreden waren divers te noemen. Zo sprak ik vlak voor het podium een mevrouw, die constant heen en weer aan het rennen was met haar digitale cameraatje. Zij vond het fantastisch. Saga kon in haar ogen helemaal niets fout doen, dit was toch geweldig? Maar zo sprak ik achterin een groepje mannen die een wat minder rooskleurig antwoord hadden op mijn vraag wat ze er van vonden. En om het hier enigszins netjes te houden zal ik de precieze woorden niet herhalen, maar het kwam er op neer dat ze nog nooit zo’n slecht concert hadden gezien. Met Moratti had dat overigens niets te maken. Volgens de mannen was de sjeu er af, waar was de show en het eeuwige enthousiasme van de band?  

Eigenlijk moet ik deze mannen daar wel een beetje gelijk in geven. De muziek is geweldig en komt aan. Helaas was de band zelf nogal statisch en gebeurde er weinig op het podium. 

Desalniettemin, voor de die hard liefhebbers: het album “The Human Condition” is vanaf 27 april 2009 te verkrijgen en ze zijn nog te zien op 12 mei 2009 in de Gigant te Apeldoorn.

website Saga