Onderwerp: POP-ROCK
4 April 2009
Thrashen met METALLICA
Door Michaela Meijer met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Gezien: Metallica in Ahoy Rotterdam op 30 maart
De kaarten voor dit concert in Ahoy, die op 25 oktober 2008 in de verkoop gingen, waren in een vloek en een zucht uitverkocht. Niet zo vreemd ook, Ahoy biedt tijdens concerten plaats aan ongeveer 10.000 mensen en een band als Metallica, daar komen nu eenmaal veel mensen op af. De commentaren waren dan ook niet van de lucht. Waarom Ahoy? Metallica vult met gemak een Gelredome, Kuip of Arena. De kaartverkoop zelf verdient overigens ook zeker geen schoonheidsprijs, want net als bij de kaartverkoop voor het concert van AC/DC waren de kaarten alleen maar online te koop. Die goeie ouwe tijd van in je slaapzak voor het postkantoor bivakkeren is er door deze online-verkoop niet meer bij. Het gevolg hiervan is dat de rechtgeaarde Metallica-fans misgrijpen en met lede ogen moeten toezien dat op de dag van de kaartverkoop, ’s avonds diezelfde felbegeerde kaarten voor idiote prijzen worden aangeboden op diverse websites. Een schande!! Voor de fans die wel een kaart hadden bemachtigd zou maandag 30 maart 2009 een gedenkwaardige dag worden. Metallica in Ahoy, het eerste van de 2 concerten die ze dit jaar in Nederland geven.
Eigenlijk behoeft Metallica natuurlijk helemaal geen introductie meer, want wie kent Metallica niet? Maar toch, voor diegenen onder ons die geen idee hebben…..
Metallica is een thrash-metalband uit de Verenigde Staten en bestaat uit 4 leden: James Hetfield (zang en slaggitaar), Lars Ulrich (drums), Kirk Hammet (leadgitaar) en Robert Trujillo (basgitaar). De band is al actief sinds begin jaren ’80 en brengt in 1983 het debuutalbum “Kill ‘em all” uit. In totaal brengen ze 10 albums (EP’s, live-albums en het verzamelalbum even niet meegerekend) uit, waarbij onder vele fans het album “Master of Puppets” uit 1986 het meest geliefd en favoriet is. Het grote publiek leert Metallica kennen met het album “Metallica” (1991), ook wel “The Black Album” genoemd. Hierop bijvoorbeeld onder andere de nummers Enter Sandman, Nothing Else Matters en The Unforgiven.
Ze weten met dit album als eerste metalband in de wereld het mainstream-publiek te bereiken. Na dit album komt Metallica in een aantal moeilijke jaren terecht. De uitgebrachte albums (Load, Reload, S&M en St. Anger) kunnen het publiek niet bekoren, er ontstaan conflicten in de band en James Hetfield laat zich opnemen in een afkickkliniek. In september 2008 komt dan eindelijk het langverwachte nieuwe album “Death Magnetic” uit. Het album vliegt de winkels uit, de fans zijn weer tevreden en Metallica begint wat dat betreft aan zijn tweede jeugd.
Het Metallica-circus streek, zoals gezegd, dan ook neer op 30 maart 2009 in sportpaleis Ahoy te Rotterdam. In het voorprogramma de bands Sword en Machinehead, waar ik verder geen woorden aan vuil zal maken, met uitzondering van de woorden dat het geluid echt te triest voor woorden was, om te huilen, zo slecht.
Om kwart over negen dooft het licht en wordt het publiek getrakteerd op een waanzinnige lasershow, afkomstig uit 8 als doodskisten ingerichte lichtbakken aan het plafond, waarna Metallica het podium betreed, het publiek zijn longen uit hun lijf schreeuwen, de handen de lucht ingaan en de band het concert opent met het nummer “That was just your life” van het nieuwste album. Het slechte voorprogramma is snel vergeten. Het was overduidelijk Metallica-time!!
De avond wordt op een uiterst aangename wijze gevuld met het nieuwe werk gecombineerd met de tijdloze klassiekers als “No Remorse” van het album Kill ‘em all, “Sad but true” van het album Metallica, The Black Album en natuurlijk “Master of Puppets, Nothing Else Matters en Enter Sandman. Al vroeg in de set wordt klassieker “One” gespeeld en Metallica zou Metallica niet zijn als daar een warme show omheen wordt gemaakt. Het vuur spuwt metershoog het podium uit. De hitte is zelfs op de tribunes voelbaar. Gaandeweg het nummer ook pyrotechnische erupties die op de maat van de muziek van kleur veranderen. Een waar spektakel!
Dat het podium in het midden van de zaal staat geeft een uniek perspectief. Zo kunnen er lekker veel mensen vooraan staan en heeft vooral het publiek op de tribunes een uitstekend zicht. Door de opstelling van meerdere microfoons op het podium kan James van mic naar mic lopen en zo alle kanten van het publiek bespelen. Er wordt dan ook flink bewogen over het podium heen. Het is prettig om te zien dat de band veel moeite doet om elke kant van het podium zoveel mogelijk te bespelen. Met uitzondering van Lars uiteraard. Die blijft als de constante factor in het midden van het podium achter zijn drums zitten. Leuk om te vermelden is nog dat zijn drumpodium om de paar nummers een kwartslag werd gedraaid, zodat ook hij op zijn manier alle kanten van het publiek kon bespelen.
Het “laatste” nummer dat we te horen en zien krijgen is Enter Sandman. Het publiek springt, schreeuwt, zingt, pogo’t/pit en zweet zich een ongeluk. Het is warm, heel erg warm in Ahoy. En dat is ook niet zo raar met een Ahoy vol bewegende enthousiaste mensen. Metallica verlaat na de laatste noot het podium, maar laat zich alweer heel snel terug zien voor de toegift die uit 3 nummers bestaat. Het laatste nummer “Seek and Destroy” laat Ahoy op zijn grondvesten trillen. Het publiek gaat enorm uit zijn dak en op datzelfde moment komen er uit het dak van Ahoy ontelbaar veel zwarte strandballen (met Metallica-logo) vallen. Een waar collectoritem, waar vrolijk mee gevoetbald wordt door de bandleden. Helaas, na Seek and Destroy is het dan toch echt afgelopen. Metallica heeft zich van zijn beste kant laten zien en ik kan wel zeggen dat ze weer helemaal terug van weggeweest zijn .
Wie Metallica heeft gemist of ze gewoon graag nog een keer willen zien optreden:
20 juni 2009 Sonisphere, Goffertpark Nijmegen
5 juli 2009 Rock Werchter Belgie