Onderwerp: JEUGD

31 Maart 2009

Mijn te gekke Oma: ontroerende apenstreken door jeugdtheater ‘Opslag voor cacao’

Door Mirjam van Zweden
foto Opslag voor Cacao

Als ik op een zonnige ochtend op de fiets de Onze Lieve Vrouwe Toren in Amersfoort nader hoor ik al het geluid van opgewonden kinderstemmen. Bij theater De Lieve Vrouw staan groepen kinderen voor de deur te wachten met hun juffen en meesters. Volle bak met deze schoolvoorstelling die gelukkig na de zomer weer in vele theaters te zien is voor kinderen van 6+ met ouders, opa’s en oma’s enzovoort.

Als het licht op het podium aangaat zien we een klein huisje. De kinderen beginnen meteen mee te klappen met de muziek die opklinkt. Maar ze zijn snel stil als er vanachter het huisje een mevrouw met grijs haar tevoorschijn springt die met een verrekijker de omgeving verkent. Dan komt ook Josje, die haar schooltas bij het huisje neergooit.

Josje gaat logeren bij haar Oma, die altijd al te gek is, omdat ze, zoals Josje het zegt, aapkundige is en ze er samen veel pret aan beleven om haar avonturen in de jungle na te spelen. Maar ze wordt de laatste tijd wel een beetje een gekke Oma omdat ze niet alleen rimpels krijgt in haar gezicht maar ook in haar hoofd. En daar raken dingen die ze altijd wist tussen verstopt. Om alles te onthouden schrijft ze op kleine gele plakbriefjes wat ze moet doen en wie wie is in haar leven. De briefjes hangen overal in haar huisje. Josje helpt Oma een beetje om de vroeger-dingen niet door elkaar te halen met de nu-dingen en geeft de schuld aan een stoute gnoom die alles door elkaar verstopt. Maar dan moet Oma het niet te gek gaan maken......

Niekie van den Berg en Annemiek Zwieringa spelen met verve kleindochter en Oma.
Nieki is een speelse lieve kleindochter die Oma ook de waarheid durft te vertellen. Annemiek ontroert als ze in de rol van Oma die steeds minder kan verbergen dat ze verdwaald is tussen heden en verleden.
De pakkende tekst van Patrizia Kuiper wordt afgewisseld met fysieke beelden waardoor de voorstelling dynamisch blijft voor het jonge publiek.
Nieki haalt als Josje prachtige apenfratsen uit die de kinderen meteen aanspreken.
Annemiek stapt als Oma telkens weer de junglewereld in, bepakt en bezakt met handige jungle-dingen. De kinderen vinden het prachtig als ze samen onder de jungledeken gevaarlijke oerwouddieren nadoen en de kussens als kano gebruiken in de wilde rivier. In de voorstelling hoor je veel speelse, aanstekelijke muziekjes waarbij de herhaalde bewegingen van de actrices het verhaal duidelijk maken. 
De kinderen volgen Oma en kleindochter in de bochten als ze op de brommer naar de dierentuin gaan en liften mee om naar Afrika te komen. Als Oma ook nog het dak op klimt wordt het wel heel spannend....

De voorstelling is helder opgebouwd en visueel aantrekkelijk. Ik zit bovenin het theater naast licht- en geluidvrouw Krista Bamsteker die, afwisselend met haar collega, de techniek verzorgt. Ze vertelt dat ze ook het lichtplan met zorg heeft gemaakt, dat inderdaad de scènes goed uit laat komen. Het huisje dat Bas Peeperkorn heeft ontworpen zorgt voor verschillende verrassingen; wat kan er veel ín en wat komt er veel uit! Als de kinderen aan het eind nog een paar vragen mogen stellen wil één jongetje heel graag weten hoe dat nou eigenlijk werkt...

Wanneer de kinderen rij voor rij de zaal verlaten staan de juffen en meesters ook weer op.
Juf naast mij pinkt een laatste traantje weg, het eind is voor volwassenen die ervaring hebben met ouderen die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen, heel herkenbaar.

Opslag voor cacao is ook te zien in de kinderboekenweek met de voorstelling ‘Verhalen koken’