Onderwerp: FESTIVAL, POP-ROCK

7 September 2008

Lowlands 2008 dag twee

Door Michaela Meijer met foto's van Berbera van den Hoek

De tweede dag Lowlands begint voor veel mensen ontspannend, gezond en in balans. In de Lima-tent wordt het aanwezige publiek namelijk goed wakker gemaakt met een half uur durende Tai Chi-sessie.
Dat daar animo voor is blijkt wel uit het feit dat de tent gewoon niet groot genoeg is voor het aantal Tai Chi-ende festivalgangers.

De energiebehoeftigden staan rijen dik tot ver buiten de tent, zichzelf rekkend, strekkend, buigend en “oehoeh” roepend. Om weer mens te worden na de eerste Lowlandsdag en –nacht of om weer rechtop te kunnen staan na een nacht slapen (of niet kunnen slapen) op een foam-matrasje of lek luchtbed. En tussen de Tai Chi-enden stonden, zaten en lagen de niet-Tai-Chi-enden. Die gingen door met waar ze een paar uur eerder mee waren gestopt: een biertje drinken. En zij bekeken de Tai-Chi-enden en dachten er het hunne van.

NightWriters
Literatuur op Lowlands, kan dat? Jazeker kan dat en wel in de vorm van NightWriters. NightWriters is geen duf voorleesclubje, maar een volwaardige show met humor, sex, poezie, ontroerende verhalen en zelfs publieksparticipatie.
NightWriters draait om 3 schrijvers die voorlezen uit eigen werk, vaak ondersteund door een dj danwel live muziek.
Deze middag de eer aan Saskia Noort, Kluun en Christophe Vekeman om het Lowlandspubliek te vermaken.
De spits wordt afgebeten door Christophe Vekeman, een veelbelovend Vlaamse schrijver van onder andere ‘Iedereen kan het’, ‘Een borrel met Barry’ en ‘Lege jurken’. Hij leest voor uit eigen werk, al weet ik niet uit welk werk dat is. Christophe is een prettig voorlezer en de kracht van zijn werk zit ‘em vooral in wat hij juist niet verteld.

Vervolgens is het de beurt aan Saskia Noort. Schrijfster van onder andere ‘Nieuwe Buren’, ‘De eetclub’, ‘Terug naar de kust’ en columniste in onder andere de Linda en Playboy.
Haar voorleesstijl vind ik persoonlijk wat minder boeiend, maar haar column herken ik. Een epistel over de bakfietsmoeders, die elke middag “zoals het hoort” thuis zitten met een kopje thee, om hun kroost te verwelkomen. Moeders die elke dag het brood voor hun kinderen smeren en altijd aanwezig zijn op school, zodra de school moeders nodig heeft. Saskia Noort is niet zo’n moeder en daar wordt smeuïg en lachwekkend op ingegaan. Een column die vorige maand in de Linda stond en waar ik heel erg om heb moeten lachen.
Tenslotte Kluun, oftewel Raymond van de Klundert, schrijver van onder andere ‘Komt een vrouw bij de dokter’ en ‘De weduwenaar’. Hij leest voor uit, als ik me niet vergis, ‘Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt’.
Ik vind Kluun’s boeken geweldig. Knap als je het voor elkaar krijgt om mij een half boek lang te laten janken (Komt een vrouw bij de dokter), maar zijn stem……

Laat ik het zo zeggen, zodra hij zijn wekelijkse column voorleest op 3FM bij Giel, dan gaat bij mij de radio uit. Bij een live optreden gaat dat natuurlijk wat lastig en ik wilde geen partypooper zijn die het feest voortijdig zou verlaten, alleen maar omdat…….nou ja, goed.
Tot mijn grote verrassing was Kluun’s stem live helemaal niet zo vervelend. En de column of passage uit het betreffende boek was zeer vermakelijk en lachwekkend.

Na meerdere voorleessessies van de 3 schrijvers, kreeg het publiek de opdracht om zelf een verhaal te schrijven. Een six word story welteverstaan. Een verhaal dat maar uit 6 woorden mag bestaan.
Zo schreef Hemmingway ooit het verhaal: “For Sale: Baby shoes, never worn.”
De Lowlanders, en het mag heus gezegd worden, zijn zo scherp als wat:
•    overal hangen klokken, nergens is tijd;
•    ook een wesp heeft dons haartjes
•    laten we eerlijk zijn, liegt ze
Maar de terechte winnaar deze middag: “Toen je leefde, smaakte je beter”.

NightWriters, literatuur op Lowlands kan echt!!

Martijn Oosterhuis & Patrick Laureij
Dat er voor de Magneetbar geen rij staat, verbaast ons. Ten eerste omdat de Magneetbar de leukste plek van Lowlands is. Ten tweede omdat lachen leuk is en aangezien hier 2 stand up comedians optreden, waar om gelachen moet worden. Als eerste komt Patrick Laureij op, een 25-jarige stand upper uit Rotterdam. Nog maar een jaar bezig als stand upper, en dus perfect voer voor Lowlands.
Helaas is de Magneetbar niet afgeladen vol. Hoe is het mogelijk? 55.000 man op Lowlands, waarvan er misschien 30 in de Magneetbar zitten.
Ik vind het knap.

Wat ik ook knap vind is dat zo’n 25-jarige jongen, die zoals gezegd pas een jaar bezig is, met zo’n enorme bevlogenheid op het podium staat. Je ziet dat hij er lol in heeft en dat heeft na een tijdje ook de gewenste uitwerking op het publiek. Patrick werk vooral met bruggetjes, waardoor we van de hak op de tak gaan. Niet dat dat vervelend is, oh nee, het houdt juist de snelheid in de show. Alhoewel je hem af toe hoort en ziet denken, waarschijnlijk over een nieuw bruggetje, maar ongetwijfeld zal dat met een paar jaar helemaal verleden tijd zijn.

Direct na Patrick Laureij betreed Martijn Oosterhuis het podium. Martijn Oosterhuis, cabaretier en stand up comedian sinds 1994. Winnaar van de persoonlijkheidsprijs van Cameretten in 1997, de eerste Nederlandse deelnemer aan ‘So you think you’re funny’ en Lama in het eerste seizoen van de Lama’s (BNN).

De humor van Martijn is snel, de ene grap na de andere wordt de Magneetbar ingeschoten. Tijd om even op adem te komen is er niet. Martijn blijft dichtbij de basis, waardoor alles ontzettend herkenbaar is voor iedereen.
De situaties die door hem worden beschreven zijn zo makkelijk te plaatsen in je eigen persoonlijke leven, dat het te grappig is om er een eigen persoonlijk filmpje van in je hoofd te maken.
Martijn Oosterhuis is humor uit het leven gegrepen en laat je van begin tot eind heel erg hard lachen.