Onderwerp: FESTIVAL, POP-ROCK

7 Juli 2008

Zonovergoten Parkpop trekt 250.000 bezoekers

Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek

Wat scheelt het toch als het weer meezit: waren de edities van 2006 en 2007 van het grootste gratis popfestival in West Europa aanzienlijk minder bezocht, dit jaar werd het zonovergoten Zuiderpark bezocht door maar liefst 250.000 bezoekers.

Den Haag stond in juni voor de tweede keer in het teken van The Hague Festivals. Van 13 tot en met 29 juni bood The Hague Festivals weer een groot en gevarieerd aantal evenementen waaronder The Music In My Head en Shopping Night. Parkpop was de grote afsluiter van het Haagse initiatief.

Gezellige drukte kenmerkt de sfeer in het Zuiderpark zonder dat je onder de voet wordt gelopen. Een diversiteit aan eten en drank en de uitgebreide popmarkt met al z’n muzikale parafernalia en aanverwante artikelen is natuurlijk ook weer in volle glorie aanwezig. Maar naast die gezellige sfeer is er natuurlijk veel muziek te beluisteren op de twee grote podia.

Er wordt meteen met de deur in huis gevallen door het Haagse Mala Vita die een wel zeer opzwepend optreden neerzet waarin al snel duidelijk wordt dat er allerlei muziekstijlen door elkaar heen worden geroerd. Een etnische cross-over mix in diverse talen gezongen als Spaans, Engels en Bosnisch. Stilstaan is niet mogelijk, de remmen worden volledig losgegooid bij dit gezelschap dat duidelijk is beïnvloed is door hun voorbeeld Manu Chao die eenzelfde husseling maakte met diens vroegere migrantenband Mano Negra. Een verrassende opener!

De tweede verrassing van de dag mag op conto worden geschreven van the Britpop band The Hoosiers. Enerzijds makkelijk te veroberen liedjes maar hier en daar wordt er een klinkslag gemaakt die het net iets interessanter maakt. Soms heeft het iets weg van Keane maar dan hoor je door hun zelf genoemde invloeden als XTC en Jeff Buckley doorschemeren. Hier horen we graag meer van!

In het genre hangmat, drankje zonnetje, muziekje past Jason Mraz prima. De singer/ songwriter heeft inmiddels een Grammy nominatie op zak en mocht niet zo lang geleden in het voorprogramma optreden van Alanis Morissette. Hoewel de lome liedjes lekker klinken komt het niet in z’n geheel tot zijn recht op het massale veld. Veel beter past dit in een overdekte locatie en dan nog het liefst in een club.

Nog niet zo lang geleden weer uit het stof herrezen is de Eighties latin/jazz/pop band Matt Bianco. Het collectief bevat het originele kernlid Mark Reilly en wordt met behulp van muzikale partner Mark Fisher en een acht andere muzikanten prima ondersteund om het oude geluid weer tot leven te roepen. Het optreden is met nummers als Don’t Blame It On That Girl, Who’s Side Are You On, Half A Minute een feest der herkenning.

Saai om naar te kijken zijn The Proclaimers. Hoewel de schotse folk pop van de broers Charlie en Craig Reid lekker te verteren is op CD blijkt het op het podium een wat richtingloze presentatie te worden. Ook de hit Letter From America kan daar geen verandering in brengen.

In de categorie gitaarbeesten stond bluesman Monte Montgomery geprogrammeerd. Opvallend is dat de man alleen maar akoestisch speelt maar hij presteert het om er een orkaan van geluid uit te halen zodat het lijkt alsof hij elektrisch speelt. Vette licks en solo’s vliegen je om de oren alsof hij iets te bewijzen heeft. Dat doet hij ruimschoots op Parkpop.

Een andere band die vorig jaar na een jarenlange opheffing het levenslicht weer zag is Kula Shaker. In 1996 was de debuutplaat “K” een van de verrassingen van het jaar. Seventies rock met Indiase invloeden vond gretig aftrek bij het publiek. Bij de tweede plaat verloor de band aan populariteit en niet lang erna viel het doek. Vorig jaar kwam de band echter weer bij elkaar en bracht een nieuw goed ontvangen album Strangefolk uit. Het Parkpop optreden opent meteen overtuigend met Hey Dude dat als vanouds lekker rockt. Ook bekende nummers als de Deep Purple cover Hush en Tattva krijgen een zelfde behandeling. Vertrouwd energierijk!

De hoofdact van Parkpop 2008 is niemand minder dan Sheryl Crow. Deze mooie stralende blonde dame loopt inmiddels al tegen de 50 maar wekt de indruk van een dertiger. Ze heeft begin van dit jaar een nieuwe CD uitgebracht onder de titel Detours. Een aantal nummers hiervan zoals Love Is Free, Gasoline en Motivation. Maar naast nieuw werk komen ook de bekende nummers voorbij als All I Wanna Do, Run Baby Run en Happy. Een gedegen set met sterk nieuw materiaal en goede uitvoeringen van de oudere nummers. Een waardige afsluiter van een geslaagd Parkpop 2008!