Onderwerp: POP-ROCK, FESTIVAL
6 Juli 2008
Laatste editie Music in my Head groot succes!
Door Rutger Stronks met foto's van Berbera van den Hoek
Gezien: 14 juni 2008 Paard van Troje
Vrijdag 13 en zaterdag 14 juni jl. vond in het Paard van Troje te Den Haag de 7e editie van het Music in My Head festival plaats. Het festival staat elk jaar opnieuw bekend als succesvol en is in staat om grote namen aan zich te binden. Doordat de subsidiekraan voor het festival is dichtgedraaid, is besloten dat het festival dit jaar voor het laatst plaats zal vinden.
Op de vrijdagavond stonden Sinéad O’Conner, Stephen Malkmus & The Jicks en The Notwist op het programma. Op zaterdag bleek de line-up niet minder indrukwekkend met optredens van onder andere Joan as Policewoman, The Charlatans en Supergrass.
Op zaterdag is het al vroeg erg druk in het Paard. Niet alleen in de grote zaal, maar ook in de kleine zaal en cafe ’t Paard vinden optredens plaats.
In de grote zaal wordt afgetrapt door Joan as Policewoman. Eenmaal opgekomen in haar glitterjurkje en met een grote bak koffie neemt ze plaats achter haar keyboard. Samen met haar gitariste en drummer geeft ze een rustige aftrap van het festival. Al gauw is merkbaar dat de aandacht bij het publiek verslapt, wat tot uitdrukking komt door flink geroezemoes van achteruit de zaal. Vlakbij het podium blijkt het publiek de zangeres meer te waarderen, die tijdens haar optreden van de gelegenheid gebruik maakt om de eerste single van haar nieuwe album – To Be Loved - ten gehore te brengen.
Na een klein half uur vertrek ik naar cafe ’t Paard, waar het optreden van Templo Diez nét is begonnen. Gezien de drukte in het cafe wordt het snel duidelijk dat het lastig is om de bandleden ook te zien spelen. Ondanks het slechte zicht vind ik het een goed concert. De band speelt folk-achtige nummers, met een hoofdrol voor de violiste en accordeonist en doet soms wat denken aan The Frames. De band weet t publiek goed te vermaken, waarbij de nummers soms opgebouwd worden tot een intense muziekmuur.
Na Templo Diez is het tijd voor The Charlatans in de grote zaal, een voor mij aangename verassing op het festival. Bij binnenkomst in de grote zaal is de energie gelijk voelbaar. Het is behoorlijk vol en verplaats mij naar het balkon om niet ook hier weinig van het optreden te kunnen zien. The Charlatans spelen steady, opzwepende muziek met een Brits laagje. Zanger Tim Burgess weet goed op het sfeertje in te spelen en mensen vooraan het podium worden zo nu en dan getrakteerd op een handje van de zanger. Tim neemt tijdens zijn optreden zelfs de tijd om voor een door een fan meegebracht album te voorzien van een krabbel.
Na The Charlatans is het tijd voor Supergrass. De britpop-band van het eerste uur blijkt ook nu nog immens populair. De grote zaal in het Paard is afgeladen vol wanneer de band komt spelen. Ook bij Supergrass ontbreekt het niet aan energie. Het optreden van Supergrass wordt visueel kracht bij gezet met een enorme videowall die men normaal gesproken op grotere evenementen zou verwachten. Het blijkt te werken, het doorgaans diverse publiek geniet. Naast het videoscherm - waar verschillende stripachtige figuren op worden getoond - is ook aan een lichtshow gedacht. Het geheel leidt tot een uitbundige sfeer waarmee het laatste Music in My Head festival wordt afgesloten.
Gezien de gezellige sfeer, hoge kwaliteit van de optredens en goede organisatie ben ook ik van mening dat het jammer is dat het de laatste editie van het festival betreft. Waren ook eerdere edities altijd goed gevuld met grote namen, ook dit jaar is de organisatie erin geslaagd om het festival tot een groot succes te maken. Geen volgend jaar, wel een blijvende herinnering aan een leuke editie van dit bijzondere, intieme, en niet minder belangrijk, betaalbare festival.
Websites
The Charlatans
Templo Diez
Supergrass
Joan as a Police Woman