Onderwerp: OEROL 2008, OEROL

1 Juli 2008

Tsjechov bij de bushalte

Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)

Wie het verhaal van de Drie Zusters van Tsjechov kent weet ook het thema: de zussen willen naar Moskou maar ze komen er niet toe om te gaan. Suzan Boogaard en Bianca van der Schoot maakten een bewerking van het klassieke stuk van de Russische meester die zich afspeelt bij een bushalte.

De bushalte ligt aan een boerenweggetje bij een weiland. Als de bus aan komt rijden zien we in de verte drie vrouwen komen rennen, worstelend met hun koffers. De buschauffeur ziet ze niet of wil ze niet zien en trekt weer op, lang voordat de vrouwen de halte bereiken. Maar ze hebben besloten te gaan dus verschansen ze zich bij het haltebordje met al hun spullen.

Net als in het oorspronkelijke stuk van Tsjechov is er van alles gaande tussen Masja, Olga en Bianca dat voornamelijk gaat over kleine voorvallen of irritaties uit hun saaie bestaan. Tussendoor komt Irina's vriend Willie af en toe voorbij, één keer met een kado voor haar (eveneens een verwijzing naar het origineel waarbij Irina's verjaardag gevierd wordt).

Veel gebeurt er niet in het leven van de zusters maar toch wordt het stuk nergens vervelend. Boogaerdt en Van der Schoot bedienen zich een aantal malen van gemakkelijke effecten om de lach op te roepen maar dat stoort de voorstelling niet. Onder al die kolder en hilarische momenten blijft de tragiek van de drie zussen steeds onder de oppervlakte zichtbaar: het wel willen maar niet durven, een aanloopje nemen met veel bravour en dan toch niet springen.

Door het gedoe van de drie vrouwen missen ze ook nog de volgende bus en terwijl ze hun onderling gekibbel voortzetten komt er een strakke bak met drie jongens aangereden over het landweggetje. De mannen parkeren hun auto even voor bij de bushalte en stappen uit, nonchalant hangend over de portieren van de auto.

Als de bus komt voelen we allemaal al aan wat er gaat gebeuren hoewel we het niet kunnen zien omdat de bus er voor staat. Als deze optrekt blijkt onze vrees waarheid, de zusters staan er nog. Zo even later blijkt voor niks want de mannen stappen in de auto en rijden weg, de zusters en hun verlangens alleen achterlatend terwijl de bus langzaam verdwijnt in het landschap.

Ik heb zeer genoten van deze voorstelling die perfect de essenties van Tsjechov's werk weet neer te zetten in vertaalt naar een locatie op Terschelling. Saillant detail is nog wel dat op de achtergrond, ver achter het weiland en het volgende weiland de vrolijke kleuren van het festivalterrein De Westerkeyn zichtbaar zijn als een beeld van de onbereikbare grote stad waar de zusters zo naar verlangen maar waar ze nooit terecht zullen komen.

Idee en spel: Suzan Boogaerdt en Bianca van der Schoot. Spel: Judith Lodewijks. Regie: Maarten Lok. Dramaturgie: Frederieke Vermeulen. Kostuums: Judith de Zwart. Productie: Helen Basten. Organisatie: Theaterzaken Via Rudolphi