Onderwerp: MUSICAL
26 Juni 2008
Marjolein Teepen schittert als Evita
Door Annette Stokman met foto's van Deen van Meer en Govert de Roos
7 juni 2008
In het theater Het Park in Hoorn met prachtig uitzicht over het IJsselmeer, vond de alternate première van Marjolein Teepen in de musical Evita plaats. Marjolein heeft als 2e hoofdrolspeelster al vele malen de rol van Evita vertolkt. Dit is echter de eerste officiële voorstelling met de pers, waarin zij in het zonnetje wordt gezet en terecht want ze heeft haar eigen première zeker verdiend. Dit vonden ook haar concurrenten van het programma ‘op zoek naar Evita’. Brigitte Heitzer (1e hoofdrolspeelster van de rol Evita) en Suzan Zeegers (hoofdrolspeelster in de musical ‘les miserable’), die beiden in de zaal zaten.
De eerste acte begint met de mededeling aan het volk dat Evita is overleden op 33 jarige leeftijd. Daarna ontrolt zich in een flashback het leven van Eva Duarte voor de ogen van het publiek.
Eva wordt geboren als onwettig kind van een boer en leeft in grote armoede. Als ze op haar 15e de nachtclub-artiest Augustin Magaldi leert kennen, gaat ze met hem mee naar Buenos Aires op zoek naar een beter bestaan en meer kleur in haar leven. Daar zet ze zich volledig in om haar ambitie, actrice te worden, waar te maken. Ze maakt hierbij geraffineerd gebruik van de aantrekkingskracht die ze heeft op mannen. Als ze in 1944 Kolonel Juan Domingo Perón leert kennen, weet ze ook hem voor zich te winnen. Wanneer Perón president van Argentinië wordt, verwerft Eva de status van First Lady. Duidelijk is dat zij de drijvende kracht is achter Perón. Daar waar hij twijfelt, toont zij kracht en al gauw is ze populairder dan haar man. Met haar charmes gecombineerd met haar afkomst windt ze het volk om haar vingers en wordt hun heldin. De enige die haar kritisch volgt is Che, die alles wat ze doet toetst op haar werkelijke motieven.
Marjolein Teepen is wat mij betreft overtuigend in alle facetten van de rol van Evita. Eerst zie je de openlijk uitdagende 15 jarige, soms nog wat giechelig, maar al vol temperament en honger naar het leven. Later zet ze duidelijk meer ambitie en raffinement neer met soms een zweempje onzekerheid er tussen door, die dan al snel weer plaats maakt voor berekening. Als laatste ontroert ze als kwetsbare zieke vrouw, die ondanks dat, toch nog haar kracht weet te vinden. Een vrouw die in wezen maar naar één ding werkelijk zocht: deel van het leven van het Argentijnse volk te zijn.
Wel is het zo dat het personage van Eva mij in de 2e acte duidelijk meer raakte dan in de eerste. Mogelijk komt dit omdat er dan meer diepgang en nuance komt in het karakter van Eva Perón.
Marjolein heeft een prachtige stem en zingt zowel de ingetogen meer kwetsbare - als de passionele stukken met veel emotie. Ze maakt zeer goed gebruik van de expressie in haar gezicht, maar ook van haar lichaamshouding. Ik merkte dat ik soms overtuigd was van de oprechtheid van Evita en vlak daarna weer ging twijfelen aan haar motieven. Deze verschillende kanten in het karakter van Eva Perón weet Marjolein goed te vertolken
Stanley Burleson in de rol van Che is een feest om naar te kijken. Hij heeft de rol van kritische commentator en spiegel van Evita en het volk. Hij hekelt de betrokkenheid van Eva Perón bij het volk en zet deze naast het eigen gewin die haar daden haar opleveren. Ook de verering van het volk voor ‘hun Evita’ benadert hij cynisch onder andere door de vergelijking te maken met een fanclub. Hij is degene die het Argentijnse volk steeds onder de aandacht brengt. Zo trekt hij, tijdens één van de eerste duetten van Juan en Eva Perón samen, woordeloos en onopvallend maar daardoor juist luid en duidelijk, een gordijn achter hen over het toneel met daarop een grote Argentijnse menigte. Ook zegt hij dat Evita weliswaar stijl heeft, maar niet zoveel stijl als het volk. Stanley speelt zijn rol heel naturel, schijnbaar moeiteloos, met een goed gevoel voor timing en duidelijk met veel plezier. Pure kwaliteit!
Ook wil ik Anouk Maas noemen in haar rol van maîtresse van Juan Perón. Ze zong een prachtige solo nadat zij door Perón aan de kant was gezet voor Eva Duarte.
In het decor van de voorstelling vond ik het leuk dat er veel gewerkt werd met trappen, zoals de wenteltrap waarmee zowel letterlijk als figuurlijk Eva’s weg naar de top werd uitgebeeld. Ook heb ik genoten van enkele woordgrapjes in de tekst, zoals tijdens een duet van Juan en Eva Perón: ‘wij zijn het waard, u toch ook?’
Jammer vond ik dat het ensemble op sommige momenten wat statisch bleef en daardoor wat onzichtbaar werd. Mogelijk is dit bewust zo gedaan om alle aandacht op de hoofdrollen te houden.
Al met al een schitterende première en als voorstelling een absolute aanrader voor wie hem nog niet heeft gezien. Ik heb zelf helaas Brigitte Heitzer niet zien spelen en wil haar ook absoluut niet te kort doen, maar in retrospectief vind ik dat Marjolein Teepen zeker een 1e hoofdrol waardig is.