Onderwerp: OEROL 2008, OEROL

15 Juni 2008

OPDRIFT - WIJZE SILHOUETTEN TREKKEN LANGS HET STRAND VAN TERSCHELLING

Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)

Driehonderd hier en daar wat roestige metalen silhouetten, voorzien van wijze teksten met als centrale thema `tijd` trekken gedurende het Oerol Festival 2008 langzaam van Oost naar West Terschelling. In weer en wind langs het Noordzeestrand over een afstand van ongeveer 20 kilometer en met behulp van het bezoekende publiek, die de silhouetten met speciale handschoenen aan die door de medewerkers van Opdrift worden verstrekt, zelf kunnen verplaatsen.

Ze kunnen uit de grond worden getrokken, worden versleept en weer in het zand worden gestoken. Het publiek bepaalt zo dus of de silhouetten het gaan halen of niet. Een spannende tocht van in totaal dus 6000 kilometer, achteruit lopend, want zo wordt er naar de toekomst bewogen met herinneringen aan wat er is geweest achter ons latend. Opdrift gaat zo over de uitgestelde ontmoeting die tijd zichtbaar maakt en ook over het wonder van tijd. De wijze uitspraken die werden aangebracht in de silhouetten nodigen vervolgens uit om over het thema `tijd` na te denken.

Er zitten zeer treffende spreuken bij. Alle teksten zin in een klein fraai vormgegeven boekje gebundeld en werden voorzien van kleine toelichtingen door de auteurs ervan en een inleiding door de dichter en essayist Wilbert Cornelissen. Uiteraard heeft Cultuurpodium ook een bescheiden bijdrage geleverd: `In dit moment is er alle tijd van de wereld` met als toelichting: we zijn zoveel tijd kwijt aan het op tijd komen, aan dingen die we altijd doen, aan prioriteiten die we stellen, aan de verleden tijd, aan wat we morgen en overmorgen doen, dat we totaal geen tijd overhouden. Het was nog een hele klus om ons eigen silhouet op het witte strand te traceren, maar het was een tijdloze en spannende bezigheid, waarbij alle andere teksten de tijd kregen om even vluchtig binnen te dringen.
Dat is er zo bijzonder aan. De driehonderd silhouetten staan daar, kris kras op het strand in weer en wind, een beetje heen en weer te schudden. De vluchtigheid van het hele begrip tijd wordt daardoor nog eens extra benadrukt.

De silhouetten zijn van robuust materiaal gemaakt, maar tonen door hun fragiele vorm, zo heen en weer bewegend tussen de ruwe elementen, juist ook heel kwetsbaar. Al deze begrippen zijn natuurlijk ook van toepassing op de beleving van het begrip `tijd` . Het doel van Opdrift was om deze beleving wat te prikkelen, geholpen door de silhouetten. Wanneer de toeschouwers de ’tijd`nemen om dit tijd-wonder te herkennen, te doorgronden in al zijn ingewikkelde dimensies en daarbij eventueel nog zelf te voorzien van eigen interpretaties, dan ontstaat een soort stil gevoel van tijdloosheid, een bijna meditatieve gelukzaligheid. Maar tijd zou tijd niet zijn als ook dit gevoel van vluchtige aard blijkt te zijn. Toch is het gevoel de tijd op een of andere manier te kunnen manipuleren een machtig gevoel dat misschien ook heel bruikbaar kan zijn in onze eigen levens.

Een zeer geslaagd project, dat zeker de moeite waard is om te bezoeken. Al is natuurlijk niet precies op elke dag vooraf bekend waar de silhouetten zich bevinden, aangezien zij bezig zijn met hun grote wandeling in de tijd terug. Het thema sluit verder natuurlijk naadloos aan op het gehele festivalthema: ’het eiland van de vorige dag’ ,waarin ook het begrip ’tijd’ centraal staat.