Onderwerp: OEROL 2008, OEROL

15 Juni 2008

DE JONGENS met ONDER CONSTRUCTIE II

Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)

Gisterenmiddag bezochten we de voorstelling van De Jongens op de buitenlokatie Tiger met hun nieuwe programma Onder Constructie II.
Gezeten in een soort duinpan omgeven door bos kregen de toeschouwers, gezeten op kleine houten bankjes op een tegen alle weersvoorspellingen in onverwachte mooie zonnige dag een aaneenschakeling van absurdistische slapstick-achtige scenes te zien, die in tegenstelling tot hun eerdere productie, nu wel was voorzien van een duidelijke verhaallijn. Het decor bestond uit opeen gestapelde oude verroeste koelkasten en wasmachines en een hoog opgesteld metalen frame aan de achterzijde.

In dit oude witgoed leeft een nog nooit ontdekte stam van bijzonder uitgedoste wezens, die met elkaar de nodige capriolen uithalen. Het daartoe gekwalificeerde ´mannetjes´ wezen was bijzonder geïnteresseerd in de paringsdaad. Deze werd op een hilarische wijze (wel keurig achter een bosje) ook ten overstaan van het publiek uitgevoerd. Na het paringsritueel werd vervolgens een ei gelegd. Maar toen veranderde het rustige onbezorgde leventje van de nooit ontdekte stam. Want er kwam een ontdekkingsreiziger die precies wist hoe hij contact met ze kon maken. De stamgenoten begrepen de pogingen om contact te maken echter niet precies.

Na hun ontdekking werd een leger op hun grondgebied afgestuurd en werd hun territorium geconfisceerd. Er bleek ook een kostbare waterbron centraal in hun leefgemeenschap aanwezig. Een ploeg met opruimers werd vervolgens naar het gebied gezonden, voorzien van een tent en gereedschappen om de stam op te ruimen. Aanvankelijk lukte dat wel en werden enkele van de stamgenoten gevangen genomen (in een kooi) en aan het werk gezet. Andere wezens leken spoorloos verdwenen.  De schoonmaakploeg kon daarna de resterende rommel (al het oude witgoed) gaan opruimen volgens een daartoe door de `chef` op tekening gedemonstreerd opbouwschema. Toen alles volgens dit schema werd opgetakeld en de plek leek gezuiverd, kwamen enkele van de wezens weer te voorschijn en wisten de gevangen genomen wezens zich te bevrijden. Waarna de schoonmaakploeg toch het onderspit moest delven. Daarbij werd letterlijk gehakt gemaakt van de aanvoerder van de ploeg en werd ook niet op een ledemaat meer of minder gekeken. Het ´vrouwelijke´ wezen kwam ook om in de strijd. Maar door haar rokje om een ander overgebleven wezen te binden, was het voortbestaan van de stam gelukkig gered. Een nieuwe paringsdans betekende tevens het einde van de voorstelling.

Het was een erg originele productie, met zeer veel gevoel voor timing en detail. Er werd zoals bij slapstick theater nauwelijks of slechts met geluiden en kreten gecommuniceerd en deze waren soms zeer toepasselijk gekozen. Een aaneenschakeling van capriolen, grappige intermezzootjes en theatrale effecten en uitgelezen technieken. Het optakelen van de koelkasten en wasmachines verliep mede via de backstage opgestelde installaties.

Geleidelijk aan raakt de toeschouwer in de ban van het verhaal en krijgen de karakters van zowel de wezens als de overige personages (ontdekkingsreiziger, soldaat, opruimploeg) wat meer vorm en eigen identiteit, waardoor de verhaallijn ook goed kan worden gevolgd. Het publiek reageerde enthousiast en terecht. De vier jongens (exclusief de `vijfde jongen´, de technicus achter de schermen) stralen een soort vitaliteit en frisheid uit die zowel aandoenlijk is als een extra authenticiteit aan de voorstelling toevoegen. Ze hebben er ook duidelijk zelf plezier in en brengen allerlei humoristische accenten aan die ze individueel ook nog eens zelf persoonlijk op het lijf geschreven zijn.

Wat je al niet kunt met een hoop oude rommel en jeugdige creativiteit. Erg leuk, wat mij betreft een echte aanrader op een mooie zonnige middag.

Lees hier over de eerste versie van Onder Constructie die weg vorig jaar op Oerol zagen.