Onderwerp: POP-ROCK
16 Maart 2008
Wir Sind Helden brengt typisch Duitse rock naar Paard
Door Rutger Stronks met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Paard van Troje 11 maart 2008
Afgelopen dinsdag stond de Berlijnse band ‘Wir Sind Helden’ in het Paard van Troje in Den Haag. De in 2001 opgerichte band bleek populair, de grote zaal leek zo goed als uitverkocht.
In mei 2007 heeft de band het full length album ‘SoundSo’ uitgebracht, hun derde plaat in vijf jaar tijd. Al is de band in 2002 formeel doorgebroken met de single ‘Guten Tag’, in 2005 won de band in Nederland bekendheid bij het grotere publiek door hun optreden op Pinkpop.
Bij binnenkomst in de grote zaal van het Paard van Troje vallen de achtergronddoeken gelijk op. Jaren tachtig bouwconstructies in de kleuren blauw, groen en geel zoals ik mij die ook voor had kunnen stellen bij concerten van Kraftwerk of New Order. Door de drukte in de zaal neem ik het besluit om op het balkon de band te aanschouwen. Het voorprogramma is afgelast en om iets over negenen komen de bandleden van Wir Sind Helden het podium op. De bandleden worden in het donker geïnstalleerd en een muzikale intro op band wordt afgespeeld. Het eerste nummer doet mij beseffen dat het een stevig rockavondje wordt vol Duitse (vol)zinnen die ik jammer genoeg niet kan verstaan.
De eerste twintig minuten van het concert worden stevige, steady rocknummers gespeeld. Opvallend zijn de blazers die aan de band zijn toegevoegd, die een prominente plek op het midden van het podium innemen en waardoor de drums derhalve naar de rechterzijde van het podium zijn verplaatst. De eerste nummers worden gedomineerd door een ritmische basis, ondersteund door elektrogeluiden uit de keyboard.
Na de eerste nummers komt er een schijnbare wending in de muzikale toon van het concert en de bandleden lijken zich dan ook meer op hun gemak te voelen. Zangeres Judith Holofernes vraagt aan de zaal of ‘wir Deutsch sprechen’, wat met een volmondig ‘ja’ wordt beantwoordt. Niet alleen hier laat het publiek duidelijk van zich horen. Ook tijdens een dansje dat Judith in haar herkenbare rokje over de spijkerbroek ten tonele brengt tijdens een solo van drums en de blazers, juicht het publiek de Duitse band toe. Een glijdende gitaarsolo van gitarist Jean-Michel Tourette mag niet ontbreken en valt goed bij het publiek.
De opzwepende sfeer in het Paard komt tot een hoogtepunt als zangeres Judith een dansje bij het publiek weet aan te leren. De menigte springt volop mee en vanaf het balkon zijn de wapperende handen een mooi aanzicht.
Na ruim een uur spelen trekt de band zich even terug, waarna het nog enkele toegiften komt spelen. Opvallend is dat hun laatste nummer wordt gestart met een sample van Peter Gabriel’s ‘Sledgehammer’.
De muziek van Wir Sind Helden lijkt voornamelijk een samensmelting van andere artiesten. Sommige nummers hebben Coldplay-achtige trekjes, terwijl ik andere nummers een sterk associeer met de muziek van Nena. Al heeft het publiek zichtbaar genoten van het optreden, vrees ik dat mensen die (net als ik) onbekend zijn met de muziek van Wir Sind Helden de nummers veel op elkaar vinden lijken en niet origineel genoeg zullen vinden. Opmerkelijk was ook dat juist de ‘hits’ van de band die gespeeld werden als beste werden ontvangen. Voor een avondje ‘swingen’ zou ik Wir Sind Helden prima kunnen aanraden; voor een avondje muzikale afwisseling zou ik toch even verder zoeken.
Wir Sind Helden - website