Onderwerp: DANS
4 December 2007
Anouk van Dijk DC & Beijing Modern Dance Company met Women of the world
Door Rina Sanders met foto's van Jerry Remkes
Gezien op 30 november 2007 in de Rotterdamse Schouwburg
Na decennia met alleen folkloredans en klassiek ballet is in China de afgelopen vijftien jaar in razend tempo een eigentijdse dansscene van belang ontstaan, met de steden Beijing en Guangdong als voornaamste centra. Beijing Modern Dance Company is uitgegroeid tot een van de bekendste gezelschappen van het enorme land. De groep verweeft de grote rijkdom aan Chinese danstradities met moderne dans.
De ‘Women of the world’ zijn de choreografen Yanjinzi Gao en Anouk van Dijk, die dit dubbelprogramma maken. Een Chinese en een Nederlandse, afkomstig uit volstrekt verschillende achtergronden en culturen, maar met een gedeelde passie: dans. ‘Women of the world’ is een verrassend programma, waarin oost en west elkaar de hand schudden. Chinese dansers bewegen vanuit het centrum van hun lichaam. Ze vervullen op die manier de wereld die zij in zich dragen. Dit staat in contrast met de gebruikelijke opvattingen in het westen. Hier hammeren we juist op het bewustzijn van de vloer vloer onder de voeten en de grootte van de omliggende ruimte. Dit is een van de vele verschillen tussen de choreografie ‘Bliss’ van Anouk van Dijk en ‘Offering’ van Yanjinzi Gao.
Tijdens de inleiding vertelt Anouk van Dijk over de twee maanden dat ze in Beijing woonde.
‘Bliss’ staat voor het gevoel dat Beijng haar destijds gaf; de vervuiling, drukte en de vieze lucht. De dansers vertelden haar dat de luchtvervuiling went en dat je het pas voelt als je de stad uit bent. Ook het toezicht op straat ervaarde Anouk van Dijk als zeer kenmerkend voor Beijing. ‘Het voelde niet gevaarlijk, maar je werd wel bekeken.’ ‘Het is iets wat aan je trekt’. Na dit gehoord te hebben is het duidelijk waar de bewegingen in het stuk ‘Bliss’ vandaan komen. De dansers kijken voordurend omhoog, alsof er iets boven ze hangt. Ze bewegen vanuit hun romp met slappe armen die volgen. De mooie losse kostuums volgen deze bewegingen en accentueren ze. De gevoeligheid zit hem meer in de bewegingen van de groep als geheel, dan in die afzonderlijke dansers. De verstikking is duidelijk te zien.
Yanjinzi Gao heeft elementen uit het Boeddhisme, Taoïsme en Confucianisme verwerkt in haar choreografie ‘Offering’. Deze mix van Chinese filosofieën is zelfs voor de niet-kenner voelbaar. Contrasten tussen man en vrouw, het stromen van water en het opvangen ervan zijn enkele elementen. De choreografie wordt gedanst op muziek van FM3. We horen een dominante hoge zangstem en een ritmische trommel. De bewegingen zijn vooral heel erg langzaam, wat niet onverwachts is voor een Aziatisch stuk. Voor een westers publiek duurt deze choreografie van 55 minuten echter te lang. Dit is te merken aan de lichte onrust in de zaal.
‘Women of de world’ laat dans zien vanuit twee totaal verschillende invalshoeken. De westerse interpretatie van dans heeft het Beijing Modern Dance Center zich helemaal eigen gemaakt. Beide stukken zitten vol symboliek en enige kennis daarvan zorgt ervoor dat het publiek zich beter kan inleven in de danstaal. Zonder deze ontstaanskennis is er risico dat de betekenis van de stukken niet overkomt. Wat rest zijn mooie bewegingen met een Westerse en Aziatische oorsprong, die zeer de moeite waard zijn om naar te kijken, maar die ook enig geduld eisen van het publiek.
Anouk van Dijk DC - website