Onderwerp: TONEEL
27 November 2007
Absurde vertelling van Assepoester heeft hoogste grapdichtheid van het jaar
Door Richard van de Crommert met foto's van Leo van Velzen (klik voor vergroting)
Het aloude sprookje Assepoester? Voor de donkere dagen van het jaar? Met Arjan Ederveen als gemene stiefmoeder? Het leek me een uitdaging voor regisseur Pieter Kramer, die zijn sporen verdiende met ‘Theo & Thea’, ‘Hertenkamp’ en ‘Ja Zuster Nee Zuster’.
Maar Kramer lijkt, ondanks een wat moeizaam begin, daar uitstekend in geslaagd. Afgelopen zaterdagavond ging de voorstelling ‘Lang En Gelukkig’ in première in de betonnen en weinig inspirerende omgeving van de Rotterdamse Schouwburg. Het was een oude wens van Kramer. “Het is lekker ordinair, maar op zijn tijd ook heel mooi. Als kind ben ik met mijn vader en moeder een keer in Parijs naar een voorstelling geweest. Het doek ging open en daar was zo’n mooi sprookjesbos. Ik wist niet wat ik zag. Dat wilde ik bij ‘Lang En Gelukkig’ ook.” Het is een ontmoeting geworden tussen circus, poppenkast en slapstick. En ‘Lang En Gelukkig’ is het theaterstuk geworden met de hoogste grapdichtheid van het jaar. Het begint allemaal als internetbruidje Irma Zonderboezem, de nieuwe stiefmoeder van Assepoester, onder de tonen van Shirley Bassey’s klassieker ‘Big Spender’ arriveert met haar twee dochters: Hilton en Paris. Om in te trekken bij de aan lager wal geraakte baron, haar webcam-held.
Vanaf dat moment begint de volstrekt absurde terreur. De stiefmoeder blijkt een diva met nogal wat noten op haar zang. En er worden allerlei sprookjes door elkaar gegooid. Zo komt Roodkapje voorbij, die net een paar flessen rosé naar haar oma brengt, achternagezeten door de boze wolf die het meisje slechts ziet als een lekker gereformeerd hapje. Even later wordt Klein Duimpje bijna verpulverd door Roodkapje, terwijl hij onderweg was naar een auditie voor ‘So You Wanna Be A Popstar’.
Ster van de voorstelling is zonder twijfel Arjan Ederveen die de rol van de doortrapte Irma Zonderboezem vertolkt. Buitengewoon geestig is het moment als er voor het bal van de prins acht maagden uit de zaal moeten worden gehaald. “Ze moeten wel zestien jaar of ouder zijn en het liefst een beetje lelijk zijn”, eist Zonderboezem.
Ook Alex Klaassen en Gijs Naber, de twee gemene en lelijke stiefzusjes van Assepoester, leveren prachtig over-the-top-acteerwerk. Naber viel tijdens de première bovendien een ovatie ten deel als hij in zijn rol als een licht homoseksuele lakei een geheel eigen versie van ‘Zij Gelooft In Mij’ zingt, een ode op prins Roderick van Oranje Nassaukade die van zijn moeder op zoek moet naar een mediagenieke echtgenote.
Sylvia Poorta, is als Koningin onverbiddelijk tegen haar zoon: “Luister mijn zoon. Of je vindt zelf binnen twee dagen een leuk en geschikt meiske dat het goed doet op de jaarlijkse skifoto’s of ik wijs een meisje voor je aan. En dan krijg je die meid uit Luxembourg.”
Op het affiche staat dat het tweeëneenhalf uur durende theaterstuk van het Ro Theater geschikt is voor acht jaar en ouder, maar daar kunnen soms vraagtekens bij gezet worden. Vele grappen hebben een hoog zestien-plus-gehalte. Maar goed, het geheel is een waanzinnig kleurrijke voorstelling die ik nog wel een keer wil zien, bang als ik ben dat ik door het hoge tempo een paar hilarische grappen heb gemist.
Lang en gelukkig - website en speellijst
Spel - Arjan Ederveen, Alex Klaasen, Sylvia Poorta, Guus Dam, Hannah van Lunteren, Dick van den Toorn, Gijs Naber, Hans Leendertse
Tekst - Don Duyns
Regie - Pieter Kramer