Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK
9 Oktober 2007
Muzikale krachtpatserij met MacAlpine en Co
Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
De Boerderij, Zoetermeer op 4 oktober 2007
Het concert van vanavond in de Zoetermeerse Boerderij staat geafficheerd onder de naam Tony MacAlpine. Echter na afloop van het optreden blijkt dat de formatie die op het podium heeft gestaan eigenlijk de naam Devil’s Slingshot draagt. Een trio dat naast MacAlpine bestaat uit de leden Billy Sheehan en Virgil Donati. Alle drie spelen ze in de band van gitaarwonder Steve Vai en daarnaast hebben ze ieder deel uitgemaakt van andere formaties zoals Planet X (MacAlpine en Donati) en Mr. Big (Sheehan).
Meteen aan het begin krijgen de bezoekers te maken met een orkaan van geluid dat soms te hard is maar gelukkig ook weer niet de progressieve melodieën van de stevige instrumentale rock composities doet verzanden. Het trio musiceert zich in anderhalf uur door nummers als Empire In The Sky, Nederland (!), Lay Off, Suspense, Stream Dream en Def Bitch Blues. In deze geluidsaanval speelt de vriendelijk ogende en relaxte MacAlpine virtuoos over de halzen van zijn gitaren, laat daar soms iets klassieks in terughoren zoals Yngwie Malmsteen om vervolgens weer de invloed van iemand als Steve Vai terug te laten horen. Hij speelt ingenieuze gitaarloopjes terwijl Billy Sheehan dezelfde loopjes simultaan meedoet op zijn bas. Toch blijft MacAlpine bedeesd, neemt hij af en toe plaats achter een eenvoudig toetsenbord, wisselt hij plezierige blikken met de medemuzikanten maar nergens treedt hij echt op de voorgrond terwijl dat best zou mogen want hij mag zich gerust scharen onder de groep gitaarvirtuozen die gezien mag worden. De verklaring moet dan ook zoals eerder gezegd worden gezocht in het feit dat dit eigenlijk een groepsformatie is en geen solo optreden van MacAlpine.
Nee, als er iemand is die eigenlijk de hele show prominent aanwezig is, dan is het toch eigenlijk Billy Sheehan. Lopend op kolossale zwarte bootschoenen steelt de sympathieke bassist de show door op een welhaast onnatuurlijke wijze met vingervlugge snelheid over zijn instrument te razen waar je vaak verstelt naar staat te kijken. Van de drie muzikanten lijkt hij degene die voor de helft verantwoordelijk is voor het hevige geluid aangezien hij met een effectpedaal en de knoppen op zijn bas de boel lekker openzet en daarmee het decibellen metertje boven de PA ver in het rood laat komen.
Donati toont zich tijdens het optreden als een van de meer technisch begaafde drummers. Als hij tegen het einde van het concert losgaat achter z’n enorme drumkit in het nummer Taj ontdek je ook weer hoe geweldig het toch is om naar een goed stuk drumwerk te luisteren en te kijken. Alsof zijn leven ervan afhangt slaat hij met zijn drumstokken op ongeveer iedere vierkante millimeter van zijn territorium en is de drumbeul daarmee een lust voor het oog en oor.
Afgezien van het wat te harde geluid is het ontzettend aangenaam om te zien hoeveel plezier de drie jongens hebben op het podium en hoe ze elkaar lopen toe lachen en op te zwepen. Soms krijg je het idee naar jonge gasten te kijken die in de plaatselijke oefenruimte lekker aan het spelen zijn met de versterkers vol open. De Boerderij mag dan ook best blij zijn met het bezoek van deze muzikanten. Maar het moet toch nog even gezegd worden&hellipeigenlijk&hellipeigenlijk was het meneer Sheehan die de show naar zich toetrok met zijn opzwepende en virtuoze spel. Wat een grandioze bassist! Een prima avondje muzikale krachtpatserij!
Devil’s Slingshot - MySpace
Tony MacAlpine (gitaar en toetsen) met Billy Sheehan (bas) en Virgil Donati (drums)