Onderwerp: LOCATIETHEATER, TONEEL
13 Augustus 2007
Midzomernachtsdroom door het Amsterdamse Bos Theater
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Het zat het Amsterdamse Bos Theater de laatste jaren niet mee met het weer en ook dit jaar is weer een groot deel van het speelperiode van de nieuwste productie Midzomernachtsdroom in het water gevallen. Als het regent gaat de voorstelling immers niet door maar tegen de kou hebben ze wel een oplossing: een glaasje sterke drank dat aan het begin van de voorstelling door de in het wit geklede acteurs op de tribune wordt uitgedeeld. Terwijl wij nog van ons glaasje nippen is ineens de voorstelling begonnen en worden de voorbereidingen getroffen voor het huwelijk tussen Theseus, hertog van Athene en Hippolyta, de koningin van de Amazones.
Wat volgt is een verrassende en zeer eigentijdse versie van één van William Shakespeare’s bekendste toneelstukken. Dit stuk is - net zoals hun voorgaande voorstellingen (van vaak op zich vrij lastige “klassieke toneelstukken”) - door het Bostheater weer fris en modern vormgegeven zonder teveel concessies te doen aan de oorspronkelijke teksten. Door de wijze waarop de theaterstukken worden bewerkt worden ze heel toegankelijk voor een groot publiek. Dat geldt ook zeker voor dit toneelstuk dat - als je geen theaterdier bent - op zich best wel ingewikkeld is (zie later in de samenvatting onder “synopsis”).
Midzomernachtsdroom kent namelijk wel drie verschillende verhaallijnen die door elkaar lopen en aan elkaar verbonden worden door de viering van het huwelijk van Theseus met Hippolyta.
Als toeschouwer op de geïmproviseerde buitentribune (kussentje meenemen is aan te bevelen) zit je eigenlijk aan één stuk door ademloos te kijken naar de uitstekend geregisseerde en tot in de kleine details verzorgde uitvoering. Ik moest af en toe zelfs momenten schaterlachen, nota bene bij een “klassiek” stuk van Shakespeare! Het decor is werkelijk prachtig vervaardigd met bomen van gevlochten beton waarop met theaterlichten sfeervolle effecten worden bereikt. Je waant je ook werkelijk in het op deze wijze gecreëerde nachtelijke bos, waarin zich eigenlijk het grootste gedeelte van het verhaal afspeelt: in de sprookjeswereld van de feeën en elfen. Op zich wel gek maar tegelijk leuk dat het bos van het stuk als decor op een abstracte wijze wordt vormgegeven, terwijl je als toeschouwer midden in een écht bos zit en ook het podium als het ware helemaal omgeven wordt door echte bomen.
Er zijn enkele muzikale intermezzo’s tussen de scènes aangebracht die in het Engels en elektronisch versterkt (dit in tegenstelling tot de zeer goed verstaanbare gesproken teksten van de uitvoering zelf) worden vertolkt met onder andere invloeden uit de hedendaagse en al wat oudere popmuziek (o.a. Queen, Jefferson Airplane) De kleding is ook fraai verzorgd en ook andere aspecten van de vormgeving en aankleding zijn prachtig, doordacht en grappig zoals de bolle spiegelwand aan het begin of het t-shirt met 11 erop van de (hoofd)elf. Entourage en ambiance zorgen voor een zeer kleurrijke sfeervolle en overtuigende sprookjesachtige midzomernachtservaring.
Als het stuk is afgelopen ontwaak je uit een soort onwerkelijkheid. De elf Puck waarschuwt in de epiloog de toeschouwers dan ook: “Wees op uw hoede als u straks uw weg naar huis probeert te vinden in het aardedonkere bos en fantomen van verbeelding achter elke struik en stam u proberen te verlokken”.
De acteurs zijn zonder uitzondering allen goed. Jeugdig talent Margreet Boersbroek speelt haar rol als Helena zeer verdienstelijk en met veel humor. Maarten Wansink als hertog Theseus en als Puck (de elf in dienst van Oberon) is zeer overtuigend en Saskia Rinsma als Hippolyta, regisseur van het toneelstuk en Titania, koningin der elfen, levert ook een sterke bijdrage aan het geheel. Felix Jan Kuypers vond ik erg grappig als de vertolker van “Thisbie” in het knullige toneelstuk dat voor Theseus wordt opgevoerd. Maar nogmaals, alle acteurs staan in dit stuk hun mannetje/vrouwtje.
Wat mij betreft dus een kwalitatief sterke, overtuigende en verrassende productie, in een zeer eigentijdse en toegankelijke vorm gegoten, gespeeld door een uitstekend theatergezelschap, en dan ook nog eens in de buitenlucht in een openluchttheater. Eigenlijk niemand deze voorstelling moeten missen deze midzomer of wat daar (helaas) nog van over is.
Shakespeare mag trots zijn op de inspirerende wijze waarop het Bostheater zijn stuk heeft neergezet. Bijzonder blijft het dat een dergelijk klassiek toneelstuk ook anno 2007 de toeschouwers van begin tot eind weet te boeien. Daarvoor zijn ook met name de eigentijdse vormgeving en aankleding van het stuk in hoge mate verantwoordelijk. Echt een pluim voor de regisseuse Frances Sanders en decormaker Stans Lutz.
Insmeren tegen de muggen en een warm vest meenemen is wel een must, want het stuk duurt ongeveer 2 uur en het koelt dan behoorlijk af als je stilzit en bovendien laten ook de muggen zich niet onbetuigd.
Voor wie de Midzomernachtsdroom niet kent staat hieronder in het kort de synopsis van het verhaal te lezen en voor wie nog meer wil weten kan de website met alle informatie over de geschiedenis van het stuk door de eeuwen heen, aangezien er sinds de eerste versie nogal wat aan werd gesleuteld, bezoeken. Informatie: (http://nl.wikipedia.org/wiki/Een_midzomernachtsdroom).
Amsterdamse Bostheater - website
Spel:
Maarten Wansink, Saskia Rinsma, Arnoud Bos, Felix-Jan Kuypers, Thomas Spijkerman, Benja Bruijning, Margreet Boersbroek, Lottie Hellingman en Wouter de Jong
Regie
Frances Sanders
Muziek
Alberto Klein Goldewijk
Decor
Stans Lutz
SYNOPSIS
In de beginscène zien we Hermia in een discussie met haar vader Egeus; haar vader wil dat ze huwt met zijn favoriete kandidaat Demetrius, maar Hermia weigert. Als reactie citeert Egeus een oude Atheense wet, die stelt dat de dochter verplicht is de vrijer te huwen die de vader kiest, of anders de doodstraf kan krijgen, of tot een levenslange kuisheid veroordeeld wordt, en dient de godin Diana te aanbidden als een non. Hermia en haar geliefde Lysander besluiten daarop om te gaan vluchten, door het bos bij nacht. Hermia licht haar beste vriendin Helena in omtrent haar plannen, maar Helena is recent aan het herstellen van een liefdesweigering van Demetrius, en Helena vat het plan op om Demetrius voor zich te winnen, door de plannen van Hermia te verraden aan Demetrius. Demetrius volgt Helena en gaat achter Hermia aan. Demetrius gaat op zoek en jaagt op Hermia, die op haar beurt op zoek gaat naar Lysander waarvan ze gescheiden is geraakt.
Ondertussen arriveren Oberon, de koning van de feeën, en zijn vrouw Titania, koningin van de feeën, in hetzelfde bos, om het huwelijk tussen Theseus en Hippolyta bij te wonen. Oberon en Titania zijn van elkaar vervreemd omdat Titania weigert haar knecht aan Oberon af te staan, om Oberons schildknaap te zijn. Omdat de moeder van de jongen een van de aanbidsters was van Titiana, zoekt Oberon Titania straffen voor haar ongehoorzaamheid jegens zijn verzoek. Hij recruteert de kapoen Puck (ook wel bekend als Robin Goodfellow, of Hobgoblin) om hem te helpen een magisch sap te verkrijgen van een bloem. Het sap zorgt ervoor dat het slachtoffer verliefd wordt op het eerste levende wezen dat het ziet, wanneer het wakker wordt. Oberon zorgt ervoor dat het sap opgenomen wordt door Titania, zodat Titania afgeleid wordt, en hij haar kan dwingen de knaap af te geven.
De zaken worden nog complexer wanneer Oberon kennismaakt met de Atheense geliefden, hij geeft Puck de opdracht om de magische bloem ook te gebruiken op hen, om hen te helpen. Door Pucks vergissing zijn de twee geliefden van Hermia op slag verliefd op Helena, en zien ze Hermia niet meer staan. De vier geliefden maken heel de nacht ruzie met elkaar, ze raken elkaar bijna kwijt in het donker, en zijn verloren in het net van de liefde.
Ondertussen dienen zich een paar brutale arbeiders aan, om een gemeen toneelspel op te voeren over Pyramus en Thisbe voor Theseus' huwelijk, en ze gaan aan de rand van het bos het stuk instuderen. Nick Bottom, een wever met weinig geluk, wordt opgemerkt door Puck, Puck verandert Nick Bottoms hoofd in de kop van een ezel. Titania wordt wakker door het gezang van Nick Bottom, en wordt onmiddellijk verliefd op hem. Ze behandelt hem alsof hij een nobele en respectabele heer is, ze baadt hem in haar liefde. Terwijl ze in dit stadium van devotie verkeert, komt ze Oberon tegen, en geeft hem heel gewoontjes de jonge knaap.
Nu Oberon zijn doel bereikt heeft, laat hij Titaina vrij en geeft Puck het bevel dat hij de ezelskop van het hoofd van Bottom moet verwijderen. De magische uitwerking van de bloem op Lysander wordt verbroken, maar wordt toegestaan om nog door te werken op Demetrius zodat Demetrius zijn liefde voor Helena kan doen opflakkeren. De feeën verdwijnen dan, en Theseus en Hippolyta doen hun opwachting in het bos, tijdens een vroege jacht. Ze wekken de geliefden en omdat Demetrius niet meer van Hermia houdt, verbreekt Theseus Egeus' eis, en organiseert een groepshuwelijk. De geliefden beslissen dan maar dat de gebeurtenissen van de nacht ervoor een droom moet geweest zijn. Nadat ze allen het bos verlaten wordt Nick Bottom wakker, en ook hij beslist dat hij een droom meegemaakt heeft, waar geen man een redelijke verklaring voor kan geven.
In Athene kijken Theseus, Hippolyta en de geliefde naar de opvoering van Pyramus en Thisbe. Het is onnozel en slecht opgevoerd, maar het doet iedereen ontspannen, en nadat de arbeiders de Bergomask een rustieke dans hebben opgevoerd, gaat iedereen slapen. Eindelijk, als de nacht valt, zegenen Oberon en Titania het huis, zijn bewoners en de toekomstige kinderen van de pasgetrouwden.
Bron: Wikipedia