Onderwerp: JAZZ, FESTIVAL
16 Juli 2007
Gevarieerde eerste dag North Sea Jazz Festival
Tekst en beeld van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Op 13 juli barstte het North Sea Jazz Festival weer los, dit jaar voor de tweede keer in het Ahoy complex in Rotterdam. De temperaturen waren voor het eerst in weken erg aangenaam waardoor het tussen de optredens door buiten goed toeven is op de terrassen onder het genot van een drankje en een hapje.
Zodra je het North Sea Jazz programma ziet word je je meteen bewust van een luxeprobleem: het aanbod is gigantisch en tegelijkertijd is het onmogelijk alles te zien, hoe graag je dat ook zou willen. Er moeten keuzes gemaakt worden, liefst van te voren zodat je op tiid bent in de zaal kan zijn. Het festival is de eerste avond niet helemaal uitverkocht maar voor sommige volle zalen staan rijen wachtenden. Er wordt deze dag speciale aandacht gegeven aan Spike Lee en Terence Blanchard en als eerste ben ik naar ‘The Movie Music of Spike Lee en Terence Blanchard’ gegaan.
De Terence Blanchard Band speelt samen met het Metropole Orkest, onder begeleiding van Vince Mendoza met als speciale gasten Patti Austin, Bilal en Jamie Cullum. Helaas was Spike Lee ziek en kon hij om die reden zelf niet aanwezig zijn.
Het is apart om de filmmuziek op zichzelf te horen, vooral omdat het wordt uitgevoerd met een orkest. De muziek die geschreven werd voor films blijkt zich uitstekend te lenen voor uitvoering met orkest. Op de achtergrond werden op een groot doek stills uit diverse Spike Lee films geprojecteerd en een clip uit Malcolm X wat het geheel een extra dimensie gaf, zonder dat het de aandacht wegnam van de muziek.
Het Joe Zawinul Syndicate is een oudgediende op het North Sea Jazz festival. Vorige week is hij 75 jaar geworden. Zijn optredens zijn altijd verassend, en hij beleeft er nog steeds zichtbaar plezier aan. Toetsenist Zawinul is een van de grote vernieuwers in de jazz. In de jaren zestig maakt hij deel uit van Miles Davis’ band en in 1970 richt hij samen met Wayne Shorter Weather Report op. In zijn huidige band zijn de bandleden afkomstig uit verschillende continenten. Dat uit zich in de stukken die ze ten gehore brengen. Een goed luisteraar haalt daar verschillende muziekstijlen uit en het is duidelijk dat de bandleden een eigen inbreng hebben in de stukken. Het resultaat is een smeltkroes van harmonieuze wereldmuziek. Gitarist Alegra Correa, geboren in Brazilie gaat volledig op in zijn spel maar verliest Zawinul geen moment uit het oog, dat geldt ook voor de andere bandleden.
Jazzpuristen vragen zich af waarom Katie Melua geprogrammeerd staat op North Sea Jazz. Deze Britse dame heeft nog maar 2 albums op haar naam staan waarmee ze een groot publiek aanspreekt. Ze speelt gitaar en piano, een gedeelte van haar songs schrijft ze zelf maar ze heeft ook wat covers uitgebracht. Haar stem is heel zuiver, maar met haar openingsnummer ‘On The Road Again’ bewijst ze al dat er ook genoeg kracht schuilgaat achter haar frele uiterlijk. Ze brengt genoeg variatie om te blijven boeien. Het ene moment speelt ze wat steviger werk en het volgende moment staat ze op het podium met een acoustische gitaar. Uiteraard passeerden de grijsgedraaide hits ‘Nine Million Bicycles’ en ‘Closest Thing To Crazy’ ook de revue. Haar stem klinkt live voller en prettiger dan op de cd’s.
Ook Soul legende en dominee Al Green staat de eerste avond geprogrammeerd. De Nile zaal is erg vol. Het lijkt erop dat elke NSJ bezoeker dit concert mee wil maken. Green, strak gekleed in een zwart pak komt het podium op met een bos rozen, begeleid door gospel tunes. Deze rozen deelt hij tijdens de show enthousiast uit aan zijn voornamelijk vrouwelijke fans, die het hele concert van zich lieten horen. Uiteraard ontbraken de klassiekers als ‘How Can You Mend a Broken Heart’ en ‘Let’s Stay Together’ niet. Naast soul heeft de 61-jarige Green ook veel gospel op zijn naam staan. Daar legt hij naar mijn smaak iets teveel nadruk op. De zegeningen regenen over het publiek, wat het geheel erg gemaakt doet overkomen. Echter, de vele fans vinden alles fantastisch en hebben een geweldige avond.
Jamie Lidell was de afsluitende act van de Yukon stage. In deze soundlab tent was het vooral electronica wat de klok sloeg. Koning van de digi-funk, Jamie Lidell was daarbij geen uitzondering. Deze entertainer kan je tijdens een concert verrassen met prachtige soul terwijl een volgend optreden een experimenteel gebeuren kan zijn waar beatbox en samples de overhand krijgen. Van zijn solo album Multiply zijn enkele tracks erg bekend geworden omdat ze gebruikt zijn voor tv-series. Vanavond werd vooral de nadruk op de electro gelegd. Psychedelische beelden werden geprojecteerd op de achtergrond en Lidell ontpopte zich met zijn freaky hoofddeksels als rasentertainer. Het is erg jammer dat het geluidsniveau veel te hoog is waardoor alles verzandt in een geluidsbrij waar weinig touw aan vast te knopen is.
De eerste dag van North Sea was erg prettig en ik heb een prima avond gehad. Er waren geen risico’s genomen met de programmering en er waren een paar publiekstrekkers geprogrammeerd die zeker niet teleurstelden maar echte uitschieters ontbraken.
NSJ - website
Joe Zawinul Syndicate - website
Al Green - website
Terence Blanchard - website
Katie Melua - website
Jamie Lidell - website