Onderwerp: TONEEL, JEUGD
9 Juli 2007
Frank Groothof met Sheherazade
(thumbnail) (thumbnail) (thumbnail)
Door Marieke van Soest met foto's van Jørgen Koopmanschap (klik voor vergroting)
Gezien op 27 juni 2007 - Stadsschouwburg Amsterdam
Gekleed in djellaba en fez loopt Groothof voor aanvang van de zaal. Hij verkoopt programmaboekjes. ‘We beginnen pas als alles is uitverkocht’, zegt hij. ‘Maar je hebt er nog heel veel, dat duurt nog heel lang!’, zegt een jongetje. ‘Ssst, ik wil ze alleen maar bang maken’.
Frank Groothof staat dicht bij de belevingswereld van kinderen: hij sluit makkelijk bij hen aan. Zo ook in het begin van de voorstelling, als hij vertelt over het kleed dat hij kocht op vakantie in Marrakesh. Hij had gehoopt op een vliegend tapijt, dat met de toverspreuk AEKI de lucht in zou gaan. De teleurstelling duurt maar even: het is echt een bijzonder kleed: het kleed van Scheherazade.
Nu wordt overgeschakeld naar de tijd van de sprookjes van 1001 nacht. Grootvizier Yahafar gaat een week op jacht met sultan Sullie. Aan een stuk door vertelt hij over zijn prachtige dochter Scherazade. Sullie wil niet weg van huis, maar de Sultana haalt hem over. Als de Sultan terug komt, omdat hij iets is vergeten, betrapt hij haar in een stoelendans met de bedienden. Hij verbant haar naar het eiland Terschelling en neemt zich voor zich nooit meer te laten bedriegen. ‘Sullie is niet meer. Vanaf nu kies ik elke nacht een bruid. Als het ochtend wordt laat ik haar onthoofden’. Zijn eerste bruid wordt Scheherazade.
(thumbnail)
Groothof speelt zowel Sultan Sullie als Yahafar. Paméla Menzo is de sierlijke, speelse Scheherazade’: ‘een kind nog’, zoals haar vader jammert als hij hoort dat zijn dochter de eerste bruid wordt van de sultan nieuwe stijl. Moedig neemt zij haar lot: ‘Insh’Allah’. Angstig betreedt zij de kamer van de boosaardige sultan, die haar mee wil nemen in zijn hemelbed. Zij spint hem in met haar verhalen. Over de rijke en de arme broers Ali en Hassan, hun belevenissen met Ali Baba en de veertig rovers en het meisje waarop Ali verliefd is. Groothof is beurtelings ook Ali en Hassan. Moeiteloos verandert hij van de ene persoon in de andere. Ook Pamela Menzo weet het publiek mee te nemen in haar angst, haar nieuwe fantasieën. De muzikanten/ bedienden zijn beeldende figuranten in het verhaal.
Kinderlijke speelsheid voert de boventoon in deze voorstelling. ‘Maar ik was toch dood? O nee, wat moet ik nu dan doen? De Arabische wijze van vertellen en zang, de prachtig aansluitende muziek en de mooi verwerkte overgangen, ook in het decor maken het geheel tot een prachtige voorstelling, waarvan jong en oud kunnen genieten.
Er worden nog 2 vrije voorstellingen van Sheherazade gespeeld en verder zo'n 14 schoolvoorstellingen. Wij zijn nu al nieuwsgierig naar de nieuwe voorstelling van Frank Groothof, Porgy en Bess, die in november 2007 van start gaat.
Frank Groothof - website
Spel en zang:
Frank Groothof en Paméla Menzo
Muzikanten:
Michel Mulder (Kwartet Z ¡rate) - bandoneon, tufa
Gerard Splint (Kwartet Z ¡rate) - gitaar, ufo
Katrien Karimoen (Kwartet Z ¡rate) - piano, djembé
Frances Dorling (Kwartet Z ¡rate) - contrabas, castagnettes
Arabische luit - Mohammed Ahaddaf
Darboga & percussie - Emad Ghajjou
Tekst, idee en regie: Frank Groothof