Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, FESTIVAL
4 Juli 2007
Goddyn & Scheerder gaan 'groen' met Carrousel
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
In een tijd waarin het milieu, de klimaatverandering en groene energie het nieuws bepalen past een voorstelling die draait om de mogelijkheden van paardenpoep wel heel bij de tijdgeest. Plaats van handeling is Schuur Cupido en hoofdpersonen van deze absurdistische tragikomedie zijn de jonge boer Hector en zijn vrouw Brenda. Brenda probeert wanhopig het huishouden draaiende te houden met een steeds vaker falende huishoudelijke infrastructuur. De wasmachine is er ook al mee opgehouden en het huis stort in elkaar terwijl Hector zich alleen maar bezig houdt met paardenpoep. Zodra de grote Fries Bonnie een reuteltje laat ontsnappen aan de achterkant stormt Hector er heen met een schildersdoek om de lading die er aan zit te komen op te vangen tegen het doek voor zijn 'shit-art'. Wat overblijft gaat in een ton en wordt ondermeer gebruikt om een vrouw te maken van stront. Hij kan niet meer tegen de confrontaties met Brenda en het loopt uit de hand tussen hen tweeën. Wat er met Brenda gebeurt speelt zich achter het gordijn af maar we zien Hectors silhouet in de weer met hakmes en zaag. Er daalt rust over het huis nu de bron van confrontaties weg is. Dan reutelt Bonnie en poept Hectors ideale droomvrouw uit. Het tweetal barst uit in een muzikale 'pas-de-deux' waarbij allerlei songteksten passeren: 'love hurts', 'shame on you', 'working 9 to 5', 'one day I'll fly away' en ga zo maar door. En precies als het hoogtepunt bereikt wordt gaat het licht uit.
Het is een hilarische voorstelling deze strontproductie van Goddyn en Scheerder die gemaakt werd in de productiewerkplaats van Oerol. Het thema poep komt niet alleen visueel en textueel bij voortduring terug maar dringt zich vanaf minuut in de kleine schuur onafwendbaar in de neusgaten van het publiek. Het publiek op de eerste rij dreigt er zelfs bij Bonnie spuitpoep ook fysiek mee kennis te maken en er zijn een tweetal toeschouwers die het al snel voor gezien houden en onder de was van Brenda door de schuur weer verlaten.
Zij die bleven hadden het goed naar hun zin in een voorstelling die regelmatig een glimlach tevoorschijn toverde en even zo vaak een schaterlach. Komisch talent kan met name Kim Scheerder zeker niet ontzegd worden. Jammer is wel dat het verhaal, dat toch wel enige uitwerking had kunnen gebruiken, het minst belichte deel van de voorstelling is en dat de aandacht vooral gaat naar de grappige vondsten, de groteske scènes en hilarische grappen die het tweetal ons voorschotelt. Dat doen ze met enthousiasme en goed maar wat mij betreft had er wel wat meer inhoud in gemogen. Geamuseerd heeft het publiek zich zeker wel maar het duurde nog best wel een tijdje voordat ik die poeplucht niet meer rook...
In dit filmpje wat fragmentjes van de voorstelling.
Kim Scheerder - website
Oerol - website
Concept/spel:
David Goddyn en Kim Scheerder
Regie:
Alix Adams