Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, FESTIVAL
25 Juni 2007
Antigone naar Sofokles en Anouilh van Almost A Bird Theatre Collective
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Op de Kleiplak op de grens tussen het eiland en de waddenzee is het Nieuw Zeelandse gezelschap Almost A Bird Collective neergestreken om hun versie van Antigone (naar Sofokles en Anouilh vermeldt het programmaboek) te vertolken. De lokatie is werkelijk schitterend en levert zonder acteurs ook al adembenemende plaatjes op. De requisieten zijn als aangespoelde voorwerpen half ingegraven in het slik. De voorstelling vindt plaats precies op het tijdstip dat het water op zijn laagst is en de zon onder de horizon verdwijnt hetgeen een prachtige gouden gloed geeft over het hele 'decor'.
Regisseur Willem Wassenaar is nog niet helemaal klaar met zijn inleiding als er als strijdgeluid klinkt van de strekdam in de verte waar Polynices in een heftig gevecht is gewikkeld. Hij overleeft het niet en zijn lijk wordt in de vorm van een witte tak naar zijn zus Antigone gebracht. Koning Creon echter heeft uitgevaardigd dat zijn lijk niet begraven mag worden gezien het feit dat hij als landverrader wordt beschouwd. Creon komt op terwijl hij een olievat voor zich uit schopt, zijn macht in gebaar en geluid demonstrerend.
Als eenmaal ontdekt is dat het Antigone is die zijn regels heeft overtreden door haar broer toch te begraven, moet hij wel ingrijpen en verbant haar ondanks het feit dat ze de verloofde is van Creon's zoon Haemon. Antigone's zus Ismene probeert nog haar zus te helpen maar dat mag niet baten. Uiteindelijk weet de blinde ziener Tiresias Creon ervan te overtuigen dat hij Antigone vrij moet laten maar zij heeft zich ondertussen opgehangen.
Heel fysiek spel van deze jonge Nieuw Zeelandse acteurs die deels afkomstig zijn van de Nieuw-Zeelandse Toneelschool Toi Whakaari met als uitblinkers Antigone en Creon. Het verhaal is teruggebracht tot de grote lijnen en is in die zin meer naar Anouilh dan naar Sofokles die niet bepaald bekend stond om zijn puntigheid. Met simpele middelen worden de verschillende scènes in beeld gebracht en wordt perfect gebruik gemaakt van de lokatie met zijn wijdse uitzicht. Petje af voor de acteurs waarvan de meesten in één of meerdere scènes wel in één van de kuilen terecht komen die dienst doen als graf en vol staan met water. De avond dat wij de voorstelling zagen stond er een straf windje en was het zelfs met redelijk wat droge kleren aan toch nog koud. Terecht dus ook dat er voor de spelers onmiddellijk na de voorstelling reddingsdekens beschikbaar waren om onderkoeling tegen te gaan.
Hulde voor Willem Wassenaar die, als werkplaatsproductie ondersteund door het VSB-fonds en de Oerolorganisatie, een prachtige beeldende voorstelling heeft weten te realiseren. Zo'n voorstelling van een klassiek sterk verhaal op zo'n prachtige locatie dat kan alleen maar op Terschellings Oerol. Klik hier en hier voor twee filmpjes van Omrop Fryslan over deze voorstelling.
Oerol - website
Spel: James Conway Law, Colleen Davis, Daniel Musgrove, Sophie Roberts, Stephen Townshend, Matt Whelan
Regie: Willem Wassenaar