Onderwerp: DE PARADE, FESTIVAL, STRAATTHEATER
24 Juni 2007
Opening Parade 2007 in Rotterdam
Door Ellen van der Kemp met foto’s van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Flessen rosé, een zweefmolen, lekker eten, muziek en vooral veel theater, kortom het is weer paradetijd in Nederland. Vrijdag 22 juni ging de Parade 2007 van start in Rotterdam. Donderdag had de parade al warm gedraaid, maar vrijdag was de officiële kick-off. Na een kort welkomstwoord van Terts Brinkhoff, geeft hij meteen het woord aan het nieuwe boegbeeld van De Parade: Nicole van Vessum. Van Vessum heeft de artistieke leiding gekregen van De Parade. Ze belooft plechtig goed met dat cadeau om te gaan, “Maar”, zegt ze er meteen achteraan, “Nu is het van ons”. Met ‘ons’ bedoelt ze Ray van Santen en zichzelf. Ze vonden dat de bezem maar eens door de programmering gehaald moest worden. Er staan al jaren dezelfde groepen op De Parade en dat moest maar eens veranderen. Een aantal bekende namen, zoals Loes Luca en Ellen ten Damme, zullen daarom niet meer terug te vinden zijn op het programma. Maar als je de lijst van artiesten voor dit jaar goed bekijkt, blijkt toch dat een groot deel van de artiesten al jaren kind aan huis is bij de Parade: Orkater, Van Houts en de Ket, Suver Nuver, De Vogelfabriek. Is er nu eigelijk wel zoveel veranderd? De gemiddelde Paradeganger zal van de veranderingen van de nieuwe artistieke leiding niet zo veel merken, denk ik. Het uiterlijk van De Parade is hetzelfde: er vloeit volop rosé en zelfs de zweefmolen is er nog.
Een ander doel van de nieuwe artistieke leiding is dat er niet alleen plaats moet zijn voor de lach, maar ook voor andere emoties. Om dit thema kracht bij te zetten opent schoenontwerper Jan Jansen met een ode aan de emotie. Of de Paradegangers veel van de ‘schoonmaakwoede’ van Van Vessum zullen merken, is dus de vraag, maar in ieder geval heeft Nicole van Vessum het lef gehad om de stoute schoenen aan te trekken. Misschien is het daarom dat ze van Jan Jansen twee rode naaldhakjes aangeboden krijgt.
Met de variatie aan emoties gaat het waarschijnlijk wel lukken. Na de opening van Jan Jansen beklimt Mustafa Stitou het podium. Door de vrolijke muziek van Track en de Veenfabriek heen leest hij met een grafstem zijn gedichten voor, terwijl een doventolk zijn teksten en de muziek levendig vertaald in beelden en bewegingen. Een bijzondere mengeling van emoties inderdaad.
Tijdens mijn eerste drankje begint het al te regenen. “Hè jammer hoor”, denk ik meteen, “Een parade is met mooi weer toch altijd feestelijker”. Maar zodra de bui over is, worden met zo’n niet te stuiten enthousiasme alle tafels en banken met grote trekkers droog getrokken’, dat je denkt: dit heeft toch ook wel weer iets. Aan een andere tafel hebben mensen tijdens de bui eenvoudig weg hun paraplu’s opgestoken en zijn ze onverstoorbaar doorgegaan met hun maaltijd. Weer anderen hebben het zich gemakkelijk gemaakt onder de arcaden van het Nederlands Architectuurinstituut (NAi), waar een terras is gemaakt. Tijdens de voorstellingen merk je weinig van de weersomstandigheden buiten. Daarom pakken we in plaats van lang buiten te gaan zitten babbelen en drinken, nog maar een voorstelling om lekker droog te zitten.
Tussen de buien door paraderen artiesten in hun schmink en theateroutfit over het terrein om hun voorstelling aan te prijzen. Niet iedereen heeft trouwens zin om dit lopend te doen. De cast van Paljas rijdt over De Parade rond in een Fiat 500. Een paar dames met pluimen op hun hoofd verkopen Paradegadgets (De kermissfeer is hier nog duidelijk aanwezig, Nicole!). Een man met een vogel op z’n hoofd en het schild van een schildpad voor zijn buik wijst de weg en in de milieuvriendelijkste trein die er maar bestaat, drinken wat gasten op hun gemak een drankje.
Omdat in iedere stad De Parade weer anders opgesteld staat, is het even zoeken naar waar welke tent staat in de Rotterdamse opzet. De grote tenten, zoals Studio 7 en het Paradetheater I zijn snel gevonden. Strategisch op de hoek van de twee ‘hoofdstraten’ staat de Wim T Schipperstent waarin voor de liefhebber afleveringen van ‘Het is weer zo laat’ met Sjef van Oekel als Waldo van Dungen worden vertoond. Verder de straat in vinden we de Blauwe Hemel en Teatro Castro. Daar tegenover staat een oude Daf van waaruit je korte speelfilms kan bekijken. Nog verder bevindt zich onder de arcaden van het NAi de Silent disco. Het is een prachtige locatie om op heerlijke muziek gedraaid door dj’s van 433 fm helemaal uit je dak te gaan. Op een hele andere manier doen ze dat een eindje verderop onder de arcaden ook, maar dan op Argentijnse tangomuziek. De Rotterdamse dansschool Cuartito Azul geeft demo’s en proeflessen en wordt daarbij begeleid met live muziek.
De Parade besteedt net als vorig jaar veel aandacht aan dove en slechthorende mensen. Er zijn speciale voorstellingen en doventolken zorgen ervoor dat ook de reguliere shows `verstaanbaar` zijn. Bij een aantal volwassen- en kindervoorstellingen zijn tolken aanwezig en er is een dovendisco. Niet alleen zijn de meeste artiesten oude bekende op de parade, ook de meeste eettenten zijn al jaren van de partij: Mobiel restaurant Lust, de TempuraBar, The Juicy Sisters en natuurlijk zelf poffertjes bakken in het Poffertjespaleis. Het is allemaal weer aanwezig op de Parade 2007 en voor de volledige informatie kun je terecht op de website.
De Parade - website