Onderwerp: FESTIVAL, STRAATTHEATER, OEROL
19 Juni 2007
Straattheater terug als speerpunt(je) Oerol
Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)
Het Terschelling Oerol is ooit begonnen naar het idee van het Festival of Fools. Begin jaren tachtig gedurende de eerste Oeroleditie haalde Joop Mulder “vreemde vogels” de zogenaamde straattheatermakers zoals een Daniël Rovaï, Johnny Melville en Mark Kingsford naar het eiland. De twee eerstgenoemden treden nog steeds op (Daniel Rovaï is ook dit festival present in het muziekprogramma). De afgelopen edities leek het straattheater steeds verder overvleugeld te worden door het schuurtjestheater, werkplaatsproducties en andere locatievoorstellingen. Natuurlijk is Oerol het festival bij uitstek voor locatievoorstellingen, maar of dit ten koste moet gaan van het aloude straattheater?
Vorig jaar al, tijdens het 25-jarig jubileum, zag ik middels de programmering dat het straattheater weer meer plek in de programmering kreeg. Topacts als Tango Sumo , Claire en Leandre, niet goedkoop voor een festival maar wel wereldtoppers, kwamen op het festival optreden. Dit jaar kondigde het festival in persberichten aan het het straattheater oprecht meer aandacht van de organisatie had. Ik ben dan altijd erg benieuwd of zulke toezeggingen bewaarheid worden.
Inmiddels op het moment van het schrijven van dit artikeltje (het festival is 5 dagen geleden begonnen) heb mijn conclusie wel getrokken. Het straattheater wordt op Oerol weer heel serieus genomen. Niet middels het “inkopen” van dure internationaal hoogstaande acts. Nee, want daar zal het budget, schat ik in, niet voor beschikbaar zijn. Veel goed straattheater komt vooral uit Australië en Frankrijk en is kostbaar. Echter wat ik de afgelopen dagen zoal tegenkwam is doorgaans wel des Oerols en absoluut goed en amusant.
Wat te denken van oudgediende Alex Dandrigde (hij was eind jaren tachtig ook al op het festival) met zijn partner John onder de artiestennaam The Others. Of broer en zus Cessil en Sandy Pitt (The Pitts), Orchestre International du Vetex, Mimbre, De Glazen Kin (uit ons eigen Nederland), Dotcomedy met The Naked Chef en Marlyn Coetsier en Tim Velraeds met de o zo kleine maar grappige Harrie Harses. En dan heb ik ‘t nog eens niet gehad over de sympathiek ogende en prachtig accordeon spelende Yoanna, door programmeur Mariska Verhulst gespot op het Franse Aurillacfestival. Een toppertje! Een andere topper is voor mij het Von Trolley Quartet. Geweldig wat deze muzikale dolgekke “gasten” doen. Ook het publiek geniet met volle teugen!
Het festival is op de helft en er komt nog meer moois. Hou in de gaten het Hopla Circus. Erg knap en amusant. De Belgische Pol & Freddy mag je eigenlijk ook niet missen. En zo zijn er vast meer. O ja bijna vergeten: Babok met NAP. Vorig jaar erg succesvol met Iglo zwervend over het eiland. Nu staan ze als Oero-voorstelling voor hotel Oepkes in West Terschelling. Nog even (verder) genieten dus. Ook als je geen kaartjes voor voorstellingen hebt weten te bemachtigen.
En volgend jaar? Voor volgend jaar wordt er nu al weer, tijdens dit festival, gesproken met ervaren straattheaterartiesten met visie zoals Harrie Verkerk (De stijle Want) en Pieter Post over hoe het straattheater volgend jaar een nog hogere status danwel invulling in de programmering kan krijgen.
Oerol - website