Onderwerp: MUZIEK, JAZZ
16 April 2007
Jazz at the Zoo 1 - A swinging affair
Door René de Hilster met foto's van Leo Drughorn en Mieke Kreunen
(klik voor vergroting). Koningszaal Artis 11 april 2007
Jazz in of beter gezegd bij de dierentuin is niet helemaal nieuw. Ruim voordat ik deze wereld betrad hadden ze in Den Haag al het lumineuze idee om deze twee te combineren. Over de ambiance van toen kan ik weinig vertellen maar die zal vast niet zo mooi zijn geweest als zalencentrum van Artis. Zonder meer een prachtige locatie daar aan de Amsterdamse Plantage Middenlaan. Ik was nog even bang dat het akoestisch een ramp zou worden. Een hoge zaal met een vrij laag en behoorlijk bekleed is de wand ingebouwd podium zijn niet echt de randvoorwaarden voor een goed geluid. Gelukkig heeft de geluidsman van dienst de zaak goed ingeschat en de zaal voorzien van meerdere ondersteuningsspeakers waardoor het allemaal niet al te hard hoefde en te veel galm voorkomen werd. De organisatoren hebben natuurlijk niet voor niets voor deze locatie gekozen want de opbrengsten zijn vooral ter ondersteuning van Artis. Als tegenprestatie gaf Artis voor het concert een rondleiding door de dierentuin. Erg bijzonder om in de avonduren in een bijna (door mensen) verlaten dierentuin rond te dwalen. Maar dan nu de muziek want daar leest u natuurlijk dit magazine voor. Als eerste betrad Denise Jannah het podium. Niet om te gaan zingen maar om de presentatie te doen. In het begin deed ze dat nog een beetje onwennig maar al snel vond zij de juiste toon en kondigde zij, met toelichting, alle muzikanten aan. Als eerste kwam drummer Erik Ineke het podium op gevolgd door bassist Marius Beets en leider/pianist Rein de Graaff. Het inmiddels bekende trio hoeft denk ik geen verdere introductie.
Rein zette een langzame blues in en Denise begon aan de introductie van de drie tenoren. Als eerste Jan Menu, die vooral bekend is als baritonsaxofonist en zich misschien wel helemaal op dat instrument gaat toeleggen. Op zich jammer want Jan heeft een mooi toon en een bijzondere stijl op de tenorsax. De tweede tenor die vanachter uit de zaal kwam aanlopen was Sjoerd Dijkhuizen. Sjoerd’s spel is ademt de sfeer van Blue Note tenorsaxofonisten als Hank Mobley, Tina Brooks en Dexter Gordon uit. Een groot geluid, lekker luie timing en een groot gevoel voor melodie. Als laatste kwam de eregast, tenorsaxofonist Scott Hamilton, het podium op. Scott is begonnen in de jaren zeventig en greep toen qua stijl terug op oude meesters als Ben Webster, Coleman Hawkins en vooral Flip Phillips. In die tijd was dat nog niet gebruikelijk want men wilde muzikaal vooral vooruitdenken en ging dan ook bezig met avantgarde, rockjazz en/of jazzrock en allerhande andere progressieve geluiden. Halverwege de jaren tachtig zou het weer gebruikelijk worden om terug te grijpen op de oude jazzwaarden maar half jaren zeventig was Scott zijn tijd ver vooruit.
Met het hele zaakje compleet op het podium zette Rein een intro in en begonnen de heren aan “Just Me Just You”. Dit stuk diende om de instrumenten op stem te brengen en te wennen aan de akoestiek want de heren leverde een zeer tamme versie af. De tenoren soleerde plichtmatig en ook de ritmesectie was nog niet echt lekker op gang. Dat ging in het als tweede gespeelde “Good Bait” een stuk beter. Overtuigend solowerk van alle tenoren en ook Rein en Marius soleerden gedreven. Hierna volgde degelijke uitvoeringen van “I Remember You” en “Body And Soul” ook wel bekend als “tenor man’s dilemma”. De uitsmijter van de eerste set was de tenoren blues bij uitstek “Tenor Madness”. Goede solo’s van iedereen. Jan Menu pakte de laatste lick van Scott Hamilton over en middels het ritmisch en harmonisch ombuigen van dit motiefje bouwde hij in zijn solo een enorme spanning op. In de afsluitende serie chasechorussen wilde Scott nog even ouderwets gaan “honken en screamen” maar zijn wapenbroeders wilde daar niet aan en zo bleef alles toch nog binnen de perken.
Van de tweede set heb ik alleen de eerste twee stukken gehoord waarvan het als tweede gespeelde “All The Things You Are” het hoogtepunt van de avond was. Sjoerd Dijkhuizen soleerde als eerste en deed dat zo goed dat de andere twee de strijdbijl oppakte en ook tot prestaties van formaat wisten te komen.
Op het moment dat verslaggever René de Hilster om de laatste trein te halen het concert verliet, werd juist begonnen aan het toetje waarbij Denise Jannah zich bij de heren op het podium voegde om nog een paar nummers te zingen. Dat was genieten geblazen!
Een mooi initiatief dit Jazz At The Zoo. Per jaar organiseren ze vijf concerten. Op de site is het programma te vinden.
Jazz at the Zoo - website
Line Up:
Sjoerd Dijkhuizen “ tenor
Scott Hamilton “ tenor
Jan Menu “ tenor
Rein de Graaff “ piano
Marius Beets “ bas
Eric Ineke “ drums
Denise Jannah - zang