Onderwerp: DANS
3 April 2007
Tango x 2 laat spectaculaire geschiedenis van de tango zien
Door Annemiek Barnouw met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Een eenzame man met hoed staat op het podium en vertelt over de tango. Op het achterdoek worden beelden getoond van de meesterdansers uit de geschiedenis en voor op het podium laten Miguel Angel Zotto en zijn partner zien wat de meesterdansers hem geleerd hebben. Verhaal, filmbeelden en dans vloeien in elkaar over, nemen afwisselend de leiding en starten het verhaal. Het verhaal heet Su historia en het is de dansvoorstelling waarmee Zotto met zijn groep Tango x 2 (Tango por dos) de geschiedenis van de tango laat zien.
Tango por dos bestaat uit dertien dansers, twee zangers en een zeskoppig orkest. De dansshow is spectaculair. In een hoogtempo wisselen de dansers en de tangostijlen elkaar af. We leren hoe de mannen de tango gebruiken om elkaar af te troeven, hoe de tango gedansd werd in de dure salons en in het café op de hoek. Alle choreografieën zijn perfect verzorgd met spectaculair benenwerk.
Naast de prachtige dansen maken ook de vele veranderingen van sfeer en ambiance de show tot een belevenis. Door kleine decoraanpassingen en verschillende kostuums zit je bij elke dans in een volledig andere wereld. Na de pauze wordt de voorstelling theatraler, het decor moderner en de kostuums bloter. Ook de jaren 80 van de vorige eeuw horen natuurlijk inmiddels bij de geschiedenis van de tango, maar de schaarsgeklede dames in groen computerlicht kunnen mij weinig bekoren. Het orkest is in de tweede acte verhuisd van een verhoging achterop het podium naar een plek in het midden. Doordat nu ook op de verhoging gedanst wordt, wordt het zicht op het voetenwerk niet meer geblokkeerd door lange mensen in de rijen voor je. Dit maakt dat je in de tweede acte minder hoeft te draaien om de benen van de dansers te kunnen volgen en kun je gewoon van de dans genieten.
De kwaliteit van dansers, muzikanten en zangers is hoog. Daarom is het jammer dat de pianist op een electrische piano speelt en de geluidstechniek slechts een volume kent: hard. Tijdens de eerste helft van de show hebben de piano en de viool een duet dat daardoor helemaal niet uit de verf komt. De piano klinkt als een computerspel en de viool is zo hard versterkt, dat de klank niet veel associaties oproept met een mooie, warme, gepassioneerde viool.
Dit is slechts een kleine dissonant in een verder prachtige voorstelling. Het is niet voor niets dat Zotto tot één van de drie beste tangodansers van de 20e eeuw gerekend wordt. Het is eigenlijk een wonder dat Zotto pas met ‘Su Historia’ kwam dit voorjaar voor het eerst naar Nederland kwam. Nederland heeft al jaren, ook voor de tranen van M ¡xima op dé bruiloft, een warme band met de tango. Voor tangoliefhebbers en “geinteresseerden is het dan ook een must om deze wervelende show te gaan zien in Amsterdam. De voorstelling is tot en met 7 april te zien in het RAI theater.
Tango Zotto - website