Onderwerp: POP-ROCK, MUZIEK

3 Maart 2007

SPINVIS “ OP EEN AVOND IN HET HEELAL

Door Barbara Klomp
Gezien in Theater de kom, Nieuwegein “ 1 maart 2007

Het was een thuiswedstrijd. Spinvis stond met zijn eerste voorstelling van de theatertournee ‘Op een avond in het heelal’ in het Nieuwegeinse theater De Kom. Het zal niet vaak voorkomen dat hij op de fiets naar een optreden kan. Wanneer iedereen zit en het concert begint, is het niet de band van Spinvis die op het podium staat, maar de support-act Solo. “Solo, dat zijn Simon en ik,” legt singer/songwriter Michiel Flamman uit. “Wij mogen wat liedjes zingen in het voorprogramma van Spinvis en dat vinden we heel erg leuk!” En ze zetten het nummer “Come Back to me” in. Een klein deel van de zaal zingt zachtjes mee. Niet iedereen kent Solo. Zij zijn het cadeautje dat je erbij krijgt als je naar Spinvis gaat, een heel leuk cadeautje. Solo is een band uit Utrecht (“Maar ik ben pas voor de tweede keer in Nieuwegein!”) die bestaat uit Michiel Flamman en Simon Gitsels. Zij stonden al eerder in het voorprogramma van Spinvis, de gemene deler is hun platenlabel Excelsior, en de meer dan voortreffelijke muziek. Een half uur krijgen ze de tijd en onze volle aandacht. Dan moeten ze het podium weer vrij maken. “Veel plezier met Spinvis zo meteen!” zwaait Michiel nog naar het publiek.

Op het podium staan een tiental tv’s verspreid. We zien beelden van vroegere tijden, de watersnoodramp, de fabeltjeskrant, fabrieken en het wassende water. Voor een zevenkoppige band staat Spinvis. Hij begint zijn concert op een kalimba, ofwel een Afrikaanse duimpiano. Het is het nummer “Op een ochtend in het heelal”, dat niet op een album is uitgebracht maar als extra op de single “Ik wil alleen maar zwemmen”.

Opvallend in de band zijn onder andere de celliste Saartje van Camp en Trompettist Hans Dagelet, die, naast hun ‘vaste’ instrument ook meerdere instrumenten bespelen waarvan we de namen niet weten en ook vast niet zouden kunnen onthouden. Het concert dendert door en laat de musici vrij weinig pauzes over. Het ene nummer vloeit over in het andere en dat heeft de werking waar Spinvis zo sterk in is. Ook als publiek vloei je mee in de muziek en lijk je, bijna als in een ‘staat van narcose’. Alleen soms zegt Spinvis iets, heel soms, maar zelfs zijn praten gaat mee met de muziek, mee met de stroom. “Ik ga niet teveel zeggen, want we hebben heel veel muziek en dat gaat allemaal van de tijd af,” zegt Spinvis en hij vervolgt “En ik zei dat ik heel veel zou zeggen. Maar toen zei Jeroen dat ik niets mocht zeggen…” Zingpratend gaat hij verder “Ik zal je zeggen dat ik tien uur gelopen heb. Ik zal je zeggen dat ik woon op een zeilboot…” Het nummer vloeit weer door en er volgt een prachtige uitvoering van “Een kindje van God”. Dan nog een liedje. “en dan gaan we aan het bier!” Het is nog niet afgelopen, het is pauze, dus: “laat je spullen maar hier staan, ze staan hier goed!” zingt Spinvis, overduidelijk met heel veel plezier. Na de pauze is het donker op het podium, we horen een trompet en in het silhouet met hoed herkennen we Hans Dagelet. Langzaam gaan de tv’s weer aan en komen de andere muzikanten op het podium. Er volgen nummers als ‘Flamingo’en ‘Wespen op de Appeltaart’. “En als het zover is,”zegt Spinvis, “en de dijken breken door. Dan ligt Nieuwegein precies aan het strand! Dan kunnen we allemaal zwemmen.” Saartje van Camp zet in: “papapaaappaaaa” het is de laatst uitgebrachte single “Ik wil alleen maar zwemmen”. Op de monitoren zien we de zon in het water weerspiegelen en kinderen in de zee spelen. Wij bevinden ons in Nieuwegein aan zee. “Dan komt nu het laatste nummer” zegt Spinvis, veel te vroeg voor ons gevoel. “Aaaaaaaaaaah!” verzucht het publiek. “Ja, sorry, meer heb ik nog niet.” Hij pakt zijn banjo en begint te spelen, ‘In staat van Narcose’. En dat klopt, zeker voor ons, wij die dit mee mochten maken. Want “alles is zo mooi en ik ben nog steeds verdoofd…” “Dank je wel Nieuwegein!” roept Spinvis. En dan zwaait hij naar iemand, “tot ziens op het schoolplein!” Spinvis - website en speellijst CD tip