Onderwerp: MUSICAL
11 Januari 2007
Eerste repetitiedag van de musical Tarzan 2
Door Paolo en Mieke Kreunen met foto's van Mieke Kreunen
(klik voor groter)
Op de eerste repetitiedag van de musical Tarzan komt vanzelfsprekend de vormgeving van de productie uitvoerig aan de orde. Bob Crowley, die eerder al Aïda in Nederland deed, is naast de regie tevens verantwoordelijk voor het decor- en kostuumontwerp. Het ziet er echt spectaculair uit wat we te zien krijgen in de preview en van de schetsontwerpen voor de verschillende decors.
Zoals gisteren al gezegd in deel 1 is de box een belangrijk onderdeel van het decor. Deze vijftien meter hoge stellage toont in één van de eerste scènes het strand dat het publiek op dat moment ziet vanuit een 'birds eye view'. Op de achterwand is het strand te zien waarop de branding heen en weer beweegt en waar de schipbreukelingen aanspoelen. Ze lopen langs de achterwand naar beneden (dat kan met een abseil-constructie) en komen dan aan in de jungle. Het oerwoud is niet levensecht nagemaakt maar met 'grote penseelstreken' geschetst en in beeld gebracht. Heel sterk in het totaalbeeld is het feit dat de acteurs en dansers vliegen en in zich drie dimensies door de jungle voortbewegen. De castleden die gaan 'vliegen' doen dat met aanwijzing van 'aerial designer' Pichón Baldinu van het Argentijnse luchtacrobatiek gezelschap De La Guarda. Van de Amerikaanse collega's hoorden we tijdens hun bezoek in oktober aan Nederland al dat het nog helemaal niet meevalt om te zingen als je in zo'n tuig zit en door de lucht vliegt. In het bijzonder als je hoogtevrees hebt dan moet er dus aardig getraind worden voordat het luchtwerk met de vereiste dosis ontspanning gedaan kan worden. Maar de cast is er klaar voor, zo bleek dinsdag.
In het gesprek dat we na de presentaties hadden met Bob Crowley vertelde hij nog wat meer over de choreografie van het luchtwerk en hoe nauw dat luistert. Het moet altijd precies hetzelfde zijn, anders is het niet veilig. Er vliegen soms wel twintig mensen tegelijk rond en dan heb je als acteur ogen in je achterhoofd nodig. Er moet exact op de noot van de muziek gewerkt worden en de choreografie daarvan is op de computer helemaal uitgewerkt. In de lucht is absoluut geen ruimte voor improvisatie anders kunnen de acteurs zich niet veilig en happy voelen of ontspannen en met zelfvertrouwen hun rol spelen. Het vraagt behoorlijk wat van acteurs om te zingen, dansen, acteren en ook nog te vliegen, fysiek maar ook mentaal. Een belangrijk punt om te werken aan hoe het er uitziet in de lucht, hoe je het zo mooi mogelijk kunt maken. Dat is een kwestie van training maar ook van vertrouwen want in het begin zullen de meeste acteurs zich nogal harkerig en onzeker voelen.
We praten nog even over de vraag of dit al eerder is gedaan, deze driedimensionale manier van werken. Crowley weet het niet zeker maar denkt wel dat het de eerste keer dat al deze elementen zo geïntegreerd zijn in een productie. Toch relativeert hij zijn eigen uitspraak ook meteen weer door te zeggen dat uiteindelijk niks nieuw is maar alle design en kunst doorborduurt op wat eerder al werd uitgevonden.
Ook willen we graag weten of het luchtwerk en de impact daarvan op de acteurs speciale eisen stelt aan de regie. Crowley vertelt dat het luchtwerk in de audities al een doorslaggevend aspect was. Mensen die zich niet happy voelden om ondersteboven in een tuig te hangen terwijl ze moesten zingen gaven meestal zelf al aan dat het niet hun ding was. Met de cast die nu is gekozen zal vooral gewerkt worden aan ontspanning en het wegwerken van eventuele restantjes hoogtevrees. Ook moeten de acteurs leren dat ze op elkaar letten en elkaars zekeringen checken of kijken of de ander wel goed geborgd is hoort daar bij. Iedereen moet er op kunnen vertrouwen dat er altijd een collega of iemand anders is die mee oplet of het wel veilig is.
Natuurlijk wilden we weten of Crowley zelf ook gevlogen heeft. Grinnikend bekent hij dat hij dat inderdaad gedaan heeft, vooral om te ervaren hoe het voor de acteurs zou zijn. De prix d' elegance zal hij daar echter niet mee in de wacht slepen want goed was hij niet, zo laat hij weten.
In de presentatie zagen we al hoe schitterend de decors zijn en ook in het filmpje dat ik gisteren plaatste is goed te zien hoe ingenieus en mooi het allemaal gemaakt is. Dat geldt voor het strand en de jungle maar bijvoorbeeld ook voor het gigantische spinnenweb dat tevoorschijn komt uit Jane's rok en waar ze dan op grote hoogte in verstrikt raakt. Ook de kostuums zijn heel bijzonder. Hoewel ze gemaakt zijn van lycra ziet het er uit en beweegt het zich als haar. Ook hier weer zijn geen apen nagemaakt maar zijn de gorilla's gestyleerd weergegeven.
Crowley heeft net een paar dagen vakantie achter de rug in Toscane en blijft nu twee weken in Nederland om met de cast van Tarzan te werken. Daarna gaat hij weer naar New York waar hij in de komende periode nog drie premières heeft. Een hoop heen en weer reizen dus , meer dan indertijd met Aïda toen hij alleen maar hoefde te pendelen tussen zijn woonplaats Londen en Nederland. Hij komt gedurende de repetitieperiode iedere twee weken naar Nederland terug om feeling te houden met hoe het gaat en zijn input te geven waar nodig. Gedwongen door het regime van het strakke interviewschema moesten we helaas ons gesprek met Bob Crowley beëindigen voordat we al onze vragen hadden gesteld. We hadden nog wel een tijdje met hem door willen praten maar misschien krijgen we daar bij een volgende gelegenheid nog wel een keer de kans voor.
Creatieve team
Bob Crowley - regisseur en decor- & kostuumontwerp
Phil Collins - muziek en liedteksten
Pichón Baldinu - aerial design
Sergio Trujillo - choreograaf
David Henry Hwang - libretto
Martine Bijl - ver/hertaling
Jeff Lee - associated director
e.a.
Alle foto's van de eerste repetitiedag vind je hier en meer informatie over de musical is te vinden op de website.
Musical Tarzan - website