Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK
26 December 2006
Knallend verjaardagsfeestje met Bettie Serveert in het Paard
Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor groter)
Het is alweer 15 jaar geleden dat Bettie Serveert om de hoek is komen kijken aan het pop/rock front. Hun debuutplaat Palomine met catchy soms stevige gitaarmuziek en melancholische inslag wordt unaniem geprezen. Sindsdien zijn ze de lievelingen van de serieuze pop/rock fans en critici. Het succes beperkt zich niet tot de Lage Landen, ook in Amerika, Engeland en Japan krijgen de Bettie’s een positieve pers en treden ze met regelmaat op als hoofdprogramma of als support act voor gerenommeerde bands als bijvoorbeeld The Counting Crows en Live.
Recentelijk is de achtste CD/DVD Bare Stripped Naked van de naar tennisspeelster Betty Stove genoemde groep verschenen. De schijf met overwegend nieuw werk en een aantal bestaande maar anders gearrangeerde liedjes laat een semi-akoestische groep horen met een meer laidback geluid dat hier en daar een sluimerend laagje folk en jazz vertoont. Om hun 15e verjaardag te vieren toert de groep dit jaar en het begin van volgend jaar uitgebreid langs het nationale en internationale clubcircuit. Zo vlak voor kerst wordt een afgeladen Paard van Troje aangedaan en krijgt het publiek een ruim anderhalf durende dwarsdoorsnede van Bettie’s oeuvre gepresenteerd.
Met uitzondering van de plaat Venus In Furs (de tribute plaat voor The Velvet Underground waarmee Bettie Serveert net als veel andere alternatieve gitaarbands vaak is vergeleken) wordt iedere plaat van de groep vanavond vertegenwoordigd. Nadruk ligt wel op de voorlaatste twee CD’s Log 22 en Attagirl. Van het laatstgenoemde werk wordt Dreamaniacs gebruikt als aftrap van het concert. Meteen valt in dit nummer de invulling van wat technische snufjes uit de keyboards op die de muziek een wat poppier en frisser geluid geven aan de band. Don’t Touch That Dial eveneens van Attagirl toont een meer ruige uptempo rocksound. Die ruigere kant horen we ook terug in nummers als Smack en Log 22 van de gelijknamige plaat. Toch zullen de soundscapes tijdens het concert nog vaker te horen zijn en dat is een waar genoegen. En als het niet Martijn Blankestijn is die de muziek voorziet van effect met geraffineerde keyboardinvullingen dan is het wel Peter Visser die met een arsenaal aan effectpedalen zijn gitaren laat gieren. Het blijft allemaal prima in balans en het maakt het plezierig om afwisseling te horen in het traditionele gitaargeluid van Bettie Serveert.
Middelpunt van de groep is natuurlijk de aantrekkelijke blonde kortgerokte Carol van Dijk. Gelukkig niet alleen aantrekkelijk qua uiterlijk maar zeker ook qua stemgeluid welke zoals al vaak terecht is geschreven doet denken aan Sheryl Crow en Gwen Stefani. Daarbij begeleidt ze zichzelf op een Rickenbacker gitaar wat haar een ontzettend stoer voorkomen geeft.
De Bettie’s hebben een strakke ritmesectie in de personen van Herman Bunskoeke op bas die met gitarist Visser soms slap staat te ouwehoeren en de opzwepend drummende Guido Geudens.
Tijdens de set wordt er gas teruggenomen met Love And Learn en Hell = Other People van Bare Stripped Naked. Een prima afwisseling na het overwegend up-tempo werk.
De oudere nummers en publieksfavorieten zoals Tom Boy, Kid’s Allright en Ray Ray Rain van de platen Palomine en het door Daniel Lanois geproduceerde Lamprey worden vooral tegen het einde van de show gespeeld.
De enige kanttekening van het concert is het vaak harde geluid maar buiten dat krijgt het Paard een uitstekend en knallend verjaardagsfeestje geserveerd door Bettie en wederom bewijzen ze van internationale topklasse te zijn. Op naar het 25-jarige jubileum met deze wereldband!
De Band
Carol van Dijk “ zang en gitaar
Peter Visser - gitaar
Herman Bunskoeke - bas
Gino Geudens - drums en achtergrondzang
Martijn Blankestijn - toetsen
CD tips
Bare Stripped Naked (inclusief DVD) (2006)
Attagirl (2004)
Palomine (1992)