Onderwerp: MUSICAL, JEUGD
18 Oktober 2006
Jungleboek “ Mowgli en het regenwoud (met kinderverslag)
Door Marieke van Soest met foto's van Leo van Velzen en Steef van Ee
Première 14 oktober in het Chassétheater in Breda
Na afloop van de première van Jungleboek is maar één conclusie mogelijk: dit is een geheel nieuwe, eigentijdse versie van het verhaal. Swingende liedjes, een boeiende show, sterke teksten: het zit er allemaal in.
Voor deze musical herschreef Ivo de Wijs het bekende verhaal van Jungleboek. De hoofdlijnen van het verhaal staan overeind. De verwijzing naar het kappen van de regenwouden is heel natuurlijk ingeweven. Naast de bekende figuren, zijn een aantal nieuwe dieren toegevoegd: Ikki het stekelvarken en de tegendraadse jakhalzen Sheqqui en Tabaqui. Ook apenkoningin Minima is een leuke aanwinst.
Het meisje dat Mowgli tegenkomt, is in dit verhaal wat verder uitgewerkt. Haar naam is Kim, ze is een goedgebekte junglegirl en wordt de ‘vaste verkering van Maugli’. De teksten spreken jong en oud aan. Sterk uitgewerkt zijn de woordspelingen in de scène met de apen. Niet alleen de apen zelf lachen erom.
Muzikaal zit de voorstelling sterk in elkaar. Ronnie Mosuse zette prachtige muziek onder de teksten, passend bij de scènes: De stoere tijger, de mystieke jungle, ze krijgen de melodie die erbij past. ‘Samen’ en ‘De koning van de apen’, twee heel verschillende nummers, zijn prachtig. Het slotnummer ‘Kom maar op’ krijgt direct de hele zaal mee. Wat een power!
Het decor is heel inventief ontworpen. Steigerpijpen en kledingstukken: met elkaar vormen ze een prachtige jungle, die dankbaar is gebruikt voor de choreografie. Er wordt heel wat geklommen, tijdens de voorstelling “ wat een dynamisch beeld oplevert. Ook de ‘gebroken vogel’, een neergestort vliegtuigje, wordt hierin uitstekend ingepast.
De kleding draagt ook bij aan het goed tot zijn recht komen van de dieren. De hoge hakken benadrukken de gratie van de panter en de lengte van de slang. De stoere kleding van de tijger, het apenpakkie van de apen en niet te vergeten: de pruiken van de wolven, de tijger en de jakhalzen: ze dragen bij aan het plaatje.
En dan de 9 acteurs, zij zijn degenen die alle eerder genoemde zaken tot leven moeten brengen en zij doen het met verve. Gezamenlijk zetten zij eenentwintig (!) rollen neer, een prestatie op zich. Dat zal af en toe stressen zijn, achter de schermen. Stuk voor stuk zijn prachtige rollen neergezet, zowel de hoofdfiguren als de kleinere rollen. Voorkeur blijkt sterk individueel bepaald, ieder heeft zijn favoriet. Deze musical is een avond genieten voor iedereen, de CD biedt de mogelijkheid tot veel nagenieten.
Kijkend naar een meisje dat na afloop van de voorstelling werd geïnterviewd, gaf Ivo de Wijs aan vooral nieuwsgierig te zijn naar de reacties van kinderen. ‘Wat zou zij er nu over vertellen?’ Ons meisje (zie kinderverslag) had in ieder geval enorm genoten, net als haar vriendinnetje. Ze zaten helemaal in het verhaal!
Is hij zelf tevreden? ‘Ja, heel tevreden. Eerder heb ik me wel zorgen gemaakt. Er gebeurt zoveel tegelijk: de tekst, de zang, de dans, de ruimte. Het moet allemaal gaan kloppen. Als tekstschrijver denk je dan: ‘Help, mijn tekst komt niet tot zijn recht!’ Maar er is keihard gewerkt en alles is op zijn plek terecht gekomen’.
Is het niet vreselijk moeilijk, zo’n bekend verhaal nieuw leven in te blazen? ‘Ik was blij met de aanvulling van het regenwoud. Het geeft net de nieuwe invalshoek die je nodig hebt. En ik ben terug gegaan naar de oorspronkelijk boeken. Daar kwam ik nog wat andere dieren tegen, zoals het stekelvarken en de jakhals. En het was natuurlijk stoeien om de rol van de tijger helder te krijgen aan het eind’. Naar mijn mening is hij hier goed in geslaagd.
Onder groot applaus werden daarna de acteurs verwelkomd. Foto’s, handtekeningen, interviews “ het werk zat er nog niet op voor ze. Maar ze waren allemaal tevreden. ‘Het is wel een leuke afwisseling, om naast de tijger die gekke aap te spelen’, vertelt Curt Fontin. Bij zijn eerste brul begon er al een kind in de zaal te huilen. ‘Misschien heel slecht van me, maar eigenlijk vind ik dat wel goed. Je moet toch een beetje bang zijn voor de tijger’.
Carolina Dijkhuizen vertelt het erg leuk te vinden, met een klein gezelschap en een reizende voorstelling op pad te gaan. ‘We hebben een leuke groep’. Het spelen van meerdere rollen heeft wel wat, vindt ze. ‘Je rent af, helemaal hysterisch trek je achter de coulissen andere kleren aan en dan alsof er niets aan de hand is het podium weer oplopen’.
Geleidelijk verspreiden de spelers zich. Ze zoeken familie en vrienden op, om met hen dit succes te vieren. Het is hun feestje!
Jungleboek - website
Cast
Gable Roelofsen - Mowgli
Nico de Vries - Baloo
Door van Boeckel - Apenkoning Loewie, vader Wolf, houthakker
Carolina Dijkhuizen “ Bagheera, moeder Messua
Curt Fontin - Shere Khan, aap Bandar
Tatyana Beloy - Stekelvarken Ikki, Kim
Wim van den Driessche - Jakhals Tabaqui, Buldeo, aap Teel
Smadar Monsinos - moeder Wolf, apenkoningin Minima, houthakker
Jeroen van Venrooij - Kaa, jakhals Sheqqui, houtgigant
Kinderverslag Jungleboek “ Mowgli en het regenwoud
Door Joy en Mees (8 jaar oud) met foto's van Steef van Ee
Toen we in Breda kwamen, gingen we eerst naar de kermis om een patatje te eten. Daarna gingen we naar het theater. We werden geschminkt als een tijger en een poes. Van het Wereld Natuurfonds kregen we een boekje. Dat gingen we lezen tijdens het wachten.
De voorstelling begon met Mowgli en zijn moeder. Mowgli moest oefenen met dansen, daarna mocht hij naar buiten de jungle in. Maar niet te ver. Toen kwam de tijger en hij was heel eng. Hij ging vechten met Mowgli. Die kon ontsnappen en dook in een wolvenhol. Hij wist de weg niet meer naar huis. De wolven zorgden voor hem. Bagheera de zwarte panter en Baloo de beer leerden hem in de natuur te leven. Mowgli leerde hun, hoe je de rode bloem maakt (de rode bloem is vuur).
De dieren waren leuk, vooral de zwarte panter. Ineens horen ze een geluid. Ze weten niet wat het is. Mowgli gaat op onderzoek uit. Dan komt hij een meisje tegen. Ze heet Kim. Ze gaan samen verder. Ze ontdekken dat er mensen zijn, die het bos willen vernielen. Alleen de tijger kan ze tegenhouden, maar die wordt gevangen. Mowgli wordt gevangen door de apen. Kim en de zwarte panter gaan hem redden. De slang Kaa helpt ze. Hij is een beetje doof, want hij moet vervellen.Over een week heeft hij weer zijn eigen vel. Mowgli bevrijdt de tijger Shere Khan. De dieren sluiten uiteindelijk de mensen op. Het oerwoud is gered. Shere Khan is ineens een lieve tijger.
Het was een leuke voorstelling en het was spannend. De liedjes waren leuk. Na afloop was er een feestje. We mochten handtekeningen vragen, een interview doen en op de foto met Mowgli. De beer vertelde dat het makkelijk is om een beer te spelen. ‘Je doet een pak aan, zet een pruik op en dan ben je een beer’. De zwarte panter vertelde, dat het leuk is, om een zwarte panter te zijn: je mag de hele dag je nagels vijlen. De slang had het moeilijk. Hij moest op heel hoge hakken staan. En hij had het benauwd, want hij had een plastic pak aan. Zelf kregen we ook een interview door Novum. We moesten een tijger en een poes nadoen en vertellen hoe we het vonden. Het was een leuke avond, ik denk dat andere kinderen het ook leuk vinden.
Toen gingen we naar huis