Onderwerp: JAZZ, WERELDMUZIEK
16 Oktober 2006
Yuri Honing Trio & Saïd Chraïbi
Tekst en beeld van Ton Maas (klik voor vergroting).
Gezien op 4 oktober, Wereldmuseum, Rotterdam.
In december 2005 werd in Rabat de viering van 450 jaar culturele betrekkingen tussen Nederland en Marokko afgesloten met een speciale editie van het festival Rencontres Musicales. Drie Nederlandse jazzformaties gingen daarbij een dialoog aan met Marokkaanse muzikanten. Het is bemoedigend om te zien dat in alledrie de gevallen die muzikale uitwisseling een vervolg heeft gekregen. Fra Fra Sound maakte een uitgebreide tournee met zanger en multi-instrumentalist Madjid Bekkas. Gitariste Corrie van Binsbergen werkt inmiddels samen met zangeres Touria Hadraoui aan een compositieopdracht voor filmmuziek. Voor de muzikanten uit de groep van tenorist Yuri Honing leek de uitdaging het kleinst, omdat zij zich als Oriënt Express al jarenlang intensief bezighouden met de Arabische maqam. Bovendien kampte hun uitwisselingspartner, »dspeler Saïd Chraïbi, destijds met ernstige gezondheidsproblemen die de intensiteit en de spankracht van zijn spel ondermijnden. Tegen de felheid van de drie jonge honden uit Holland kon hij het in Rabat slechts opnemen door zijn gewicht als eminence grise en nationale held in de strijd te werpen.
In de grote aula van het Rotterdamse Wereldmuseum was woensdagavond niets meer te merken van die wanverhouding. Al bij de eerste maten van het openingsstuk was duidelijk dat hier gelijkwaardige muzikale geesten aan het werk waren. Trefzeker pareerde Chraïbi de slepende woestijngroove met razendsnelle capriolen op de elf snaren van zijn »d. Zijn klaterend heldere klank contrasteerde prachtig met de fluwelige sonoriteit van Honings tenorsax en de broeierig zoemende contrabas van Tony Overwater.
Was de muzikale grensoverschrijding van hetzelfde viertal vorig jaar in Rabat nog een kwestie van eenrichtingsverkeer, dit keer maakte Chraïbi wel degelijk de oversteek naar de jazz en demonstreerde zijn vertrouwdheid met de daar vigerende vierkwartsswing en downbeat. Tegen het einde van de avond waagde de groep zich zelfs aan een compositie van Carla Bley.
Wat in Rabat bleef steken in een belofte voor de toekomst, werd in Rotterdam waargemaakt: een muzikale ontmoeting die beide partijen in staat stelt eigen beperkingen te ontstijgen. In het sluitstuk van de avond “ Baghdad van de Irakese componist Mounir Bachir, een klassieker uit het repertoire van Oriënt Express “ liet Chraïbi minzaam glimlachend horen wat er allemaal mogelijk is als je een èchte grootmeester uitnodigt om met je te komen spelen. Honing en zijn mannen stonden er regelmatig van te kijken, niet alleen van hem maar vooral van zichzelf.