Onderwerp: JAZZ
16 September 2006
Zomer Jazz Fiets Tour 2006 “ volle kerken voor jazz
Door Liesbeth Beeftink met foto's van Jan Luursema (klik voor groter)
Samen met fotograaf Jan Luursema ging ik als razende reporter per Vespa op pad om een aantal jazzmuzikanten op locatie te horen en te zien. De regen maakte dat we van de uitgestrekte landerijen niet echt genoten maar zo snel mogelijk de weg naar de volgende halte aflegden. Eerste stop was in Leegkerk, een dorpje dat niet meer dan 20 huizen telt en een kerk. In dit kerkje stond het Roppongi trio, drie mannen - Frans Vermeerssen, Hans Sparla en Joop van Erven - een trombone, een accordeon, drums. De biografie van dit trio belooft muziek die voortborduurt op de afrobeat-ritmes van Tony Allen. In werkelijkheid ontbreekt een bas die de muziek stuwt en is het spel van de heren melodieus maar niet vlammend en puntig zoals afrobeat moet zijn. De galmende kerkakoestiek helpt ook niet echt. Een treffender omschrijving is misschien: poëtische en speelse muziekstukken met titels die naar verre oorden doen verlangen. Onderhoudende jazz.
In de volgende kerk die we aandoen in Aduard, draagt de holle ruimte juist bij aan de bedoelde intensiteit van de muziek. Het befaamde ZAPP! String Orchestra met Oene van Geel, Jasper le Clercq, Emile Visser en Friedman Hitzer, zit hier op het altaar te strijken op drie violen en een cello. De kerk, die bij het Aduarder Klooster hoort, is afgeladen met belangstellenden. Opzwepende en ingetogen composities wisselen elkaar af. Alles muzikaal gelaagd, met grote vaardigheid gespeeld en met humor gebracht. Een ideale formatie voor dit festival waar muziekplezier voorop staat. Het publiek geniet van ZAPP! en wil eigenlijk niet weg als het concert na twee toegiften dan echt ten einde is. Zeker niet nu het weer met bakken uit de hemel komt zetten.
We vervolgen onze weg naar Garnwerd, dorp aan het Reitdiep dat ’s zomers vele Groningers de stad uitlokt om een fietstochtje te maken naar haar terrassen. We zien er Sliphorn (een verwijzing naar Glen Miller’s Sliphorn Jive?) feat. Han Bennink, de gloednieuwe band rond trombonist Joost Buis. Op gitaar Paul Pallesen, op contrabas Ernst Glerum en op drums Han Bennink, die speciale gast is van de formatie. De kerk van Garnwerd is tot de nok toe gevuld voor deze groep. Zelfs op het spreekgestoelte zitten mensen en ik vraag me af wat de plaatselijke predikant daarvan vindt. Joost Buis komt met een programma rond een aantal door hem bewonderde trombonisten uit het swingtijdperk zoals Dickie Wells, Bill Harris, Vic Dickenson en Trummy Young. Steeds leidt hij de stukken in met een verhaal rond de muzikant in kwestie en geeft hij ze de eer die hij vindt dat ze toekomt. Han Bennink, de ontembare, gaat net als gisteren weer beestachtig te keer op de drums en werkt op ieders lachspieren. Niet alleen is deze man met rambo-band om het hoofd een bijzonder inventieve drummer, ook is het een entertainer eerste klas. In zijn drumsolo doet hij terloops enkele dieren na, een vogel, een haas. Het is heerlijk om iemand bezig te zien die wars is van conventies en afspraken maar zich te buiten gaat in muziek maken en performance. Dat kan alleen als de rest van de band je ‘backt’ en dat gebeurt zeker bij Sliphorn. Een gekke en te gekke show.
Laatste halte is manege Grootmaarslag, diep in het Noordoosten van Groningen waar Bendaki International feat. Zani Diabate optreedt. Bij aankomst treffen we een open schuur waar houtsnippers op de grond gestrooid zijn, hooibalen als stoelen klaar liggen en achterin een podium staat. Eigengemaakte ‘poffert’, een soort tulband-cake, is te koop. De zonen van de boer helpen bij het geluid als stagehands. Aan hun gespannen gezichten is te zien hoe serieus ze hun taak nemen. De schuur vult zich met belangstellenden. De sfeer hier is precies wat ik me voorstel bij een fietstocht door de provincie langs excentrieke plekken waar bijzondere bands spelen. Bendaki International is een goede afsluiting van deze dag. Het gaat hier om een swingende Afrikaanse band waarin ook een paar Nederlanders meedoen. Opnieuw is er een speciale gast: gitarist Zani Diabate is voor de gelegenheid ingevlogen uit Mali. De band speelt een swingende set Afrikaanse groove waar stevig op gedanst wordt door het publiek. De houtsnippers vliegen in de rondte en de muziek wordt door iedereen met smaak geconsumeerd. Ook altijd verrassend als er ineens iemand uit het publiek opstaat en het podium opklimt. Vemoedelijk de vrouw van één van de muzikanten zingt een nummer mee. Het is een feest in Grootmaarslag. Dit concert had de hele avond mogen duren.
Op de terugweg naar Groningen-stad, zie ik van verre de Martinitoren alweer opdoemen. Je hoeft daar niet persé heen om iets bijzonders te beleven heeft de Zomer Jazz Fiets Tour laten doorschemeren. De cultuur ligt op straat maar ook in de schuur.
Zomer Jazz Fiets Tour - website