Onderwerp: MULTIMEDIA, DE PARADE, FESTIVAL, MUZIEK
25 Augustus 2006
Parade: Leon Giesen “ Mondo Leone Greatest Hits
Door Anne Nusselder met foto's van Sabine Sabelis
Gezien op 15 augustus 2006
Veruit het meest vertederende, ontroerende en weldoordachte optreden op de Parade 2006 is de muzikale voorstelling van Leon Giesen, alias Mondo Leone. Mondo Leone is de wereld van Giesen waarin hij kunst maakt. En dit kunst maken gebeurt in een brede zin van het woord.
Leon Giesen is filmmaker, muzikant en verhalenverteller. En zoals hij schrijft op zijn site “In Mondo Leone probeer ik deze kanten van zo dicht mogelijk bij elkaar te brengen. Zo dicht dat ze versmelten”. Mooie woorden van Giesen. Zo mooi dat het nog lukt ook!
Zittende te midden van 3 grote witte schermen ontmoet de zaal Leon Giesen met een gitaar op zijn schoot. Naast hem staan nog een aantal gitaren die hij later ook zal gebruiken. Het eerste nummer is gelijk representatief voor Mondo Leone: vrolijk en verrassend door de opgewekte sound, maar tevens de gevoelige tekst met een filosofische kwinkslag. We luisteren naar ‘Waar ik maar niet aan wen, is dat ik dit kennelijk ben’. Op de schermen is een videofilmpje te zien van striptekenaar Joost Swarte, die het liedje helpt op te tillen door de komische tekeningen. Leon Giesen zit in het midden met zijn gitaar, maar hij laat zichzelf begeleiden door nog twee Leon Giesens op andere soorten gitaren, die we afwisselend op de filmpjes te zien krijgen. Dit geeft een heel komisch effect, zeker als hij de ‘andere bandleden’ gaat voorstellen.
Hierna krijgen we nog diverse gitaarnummers te horen. Elk liedje leidt hij in. Een anekdote, een grapje, iets over zijn dochtertje. Iets persoonlijks. Hij heeft een heel scala aan liedjes in de computer staan, met bijbehorende filmpjes, en hij lijkt ter plekke te bedenken welke liedje hem op dat moment het meeste aanspreekt om op d ¡t moment ten gehore te brengen. Hij laat zich duidelijk inspireren door wat de zaal en de avond hem geeft. We krijgen ook een aantal liedjes uit het programma ‘Alleman’ te horen, met de bijbehorende beelden uit de film ‘Alleman’ van Bert Haanstra uit 1963. In deze film werd de Nederlandse bevolking in al haar eigenaardigheden bespied, waaronder een zeer beroemd geworden strandscène. Giesen vertelt hoe hij deze film te pakken heeft weten te krijgen en deze mocht gebruiken voor zijn voorstelling.
Giesens ontwapenende houding werkt bijna zalvend. Hij neemt je mee, zonder te wenken. En dat zonder dat hij soft wordt, want hij blijft een entertainer. Hij entertaint met zijn fijne, gevoelige liedjes en teksten. Door zijn gevoelige teksten en liedjes én zijn werkwijze ontstaat een heel intieme, persoonlijke sfeer. Het lijkt alsof hij die avond echt maakt voor jou! Een verademing! Zijn manier van theatermaken sluit volgens mij naadloos aan bij de wens van de huidige (muziek)theaterconsument.
Leon Giesen is in het theaterseizoen 2006-2007 volop de zien in diverse theaters door het hele land. Voor meer informatie kijk op de website.
Mondo Leone - website