Onderwerp: FESTIVAL, STRAATTHEATER
14 Augustus 2006
Theater op de Markt: Teatro del Silencio & Karlik Danza Teatro
Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)
Het tweejaarlijkse straattheaterfestival Theater op de Markt in Hasselt (B), dat van 10 t/m 13 augustus wordt gehouden, is één van Europa’s grootste festivals waar altijd het neusje van de zalm in kwalitatief opzicht vertegenwoordigd is. Het grootste deel van het programma vindt plaats vanaf 18.00 uur waarna het meteen ontzettend moeilijk kiezen is uit het enorme scala van prachtige voorstellingen. Zoals het hoort spelen de meeste voorstellingen zich in de buitenlucht af en daarnaast zijn er een aantal circusvoorstellingen in prachtige, soms authentieke, circustenten te zien.
Eén van mijn beoogde toppers was Teatro del Silencio (Chili) & Karlik Danza Teatro (Spanje) met 'Moeder Courage en haar kinderen in het vagevuur'. Ik ken het gezelschap al sinds dat ze in 1994 de voorstelling 'Taca, taca mon amour' op Terschelling speelden tijdens 'All along the Lighttower'. Bij dit gezelschap is er veel aandacht voor het muzikale en beeldende aspect (zoals kostuums en grime). Ook lijkt (een soort militaire) discipline hoog in het vaandel te staan.
Tijdens deze voorstelling die door een liveband met snoeiharde muziek begeleid wordt, spat de energie, discipline en emotie ervan af. Een uur lang in een zeer hoog tempo wordt het publiek belaagd met beelden van gevangenen, oorlog, ziekte, geweld, opsluiting en verdriet. De tragedie heeft sterk de overhand. Tijd voor zachtheid of liefde is er niet. Dat laatste is ook wel de enige kritiek die ik op deze voorstelling heb. Er lijkt geen opbouw en ’t is allemaal op het scherpst van de snede.
Verder heb ik alleen maar lof. Lof voor de muziek, zoals gezegd hard maar wel van hoge kwaliteit, en veel voor de acteurs die een vrijwel onmogelijke taak vervullen. In een moordend tempo wisselen de vele scenes zich af waarbij de ca. 10 acteurs continu van kostuum danwel grime moesten wisselen. Voor mij is dit ongekend.
Na afloop moet iedereen dus ook echt even bijkomen. Het applaus komt daarom aan het einde eerst zeer aarzelend maar vervolgens wel zeer rijkelijk en langdurig. Want oei, wat een zware kost en wat indrukwekkend!
Dezelfde ochtend woonde ik overigens bij toeval een repetitie bij van dit gezelschap. Ook daar stond het schuim bij de acteurs op hun mond. Ze repeteerden met zoveel inlevingsvermogen dat ik me afvroeg of deze mensen ook nog plezier konden maken en dus konden lachen. Maar dus wel gelukkig want later tijdens het festival kwam ik de diverse acteurs ook in het festivalrestaurant tegen alwaar ze gelukkig ”gewone” mensen bleken te zijn.
Theater op de Markt - website
Teatro del Silencio -website