Onderwerp: TONEEL
10 Juni 2006
Annette speelt “ Revuelutie!
Door Marieke van Soest met foto's van Ben van Duin (klik voor vergroting
Bellevue Amsterdam - 6 juni 2006
‘Revuelutie! grijpt terug op het aloude volksvermaak uit de vorige eeuw: de revue. Zang, dans, sketches en acts; een avond vol vermaak’’, meldt het persbericht. Op de website van ‘Annette speelt’ valt te lezen, dat ‘zij alle theatrale middelen inzetten om een uitspraak te doen over de wereld om hen heen’. Dit maakt nieuwsgierig naar wat zij met deze revue gaan doen. Een kleine, maar selecte groep bezoekers, is op 6 juni naar het Bellevuetheater gekomen om dit beeld te aanschouwen. Het decor is een boot. Rocco & the Rockets, een in kleurige Hawaii-shirts gestoken viermansformatie, verzorgen de muzikale omlijsting. De hoofdrolspelers presenteren zich met een vrolijk melodietje. Dan wordt het woord gericht tot het publiek ’Weet u wat het is?’. Het publiek is afwachtend, reageert niet erg. Een ‘wat later aanschuivende toeschouwer’ wordt meegetroond naar het podium. Zijn naam is Tony. Hij is een goedige dikkerd met een grote krullebol, even weg uit de thuissituatie.Een mooie rol van Thijs Römer. Met het vrolijke openingsnummer wordt hij van harte welkom geheten bij deze ’tri tra troostrevue’.
Kapitein Vlinder heet iedereen welkom op zijn ’love boat’. Hij stelt bemanning en gasten voor. Manus, de man die schoon schip maakt, een pasgetrouwd stel. Ook Tony is welkom aan boord. De basis is gelegd, de revue kan van start. Zang, dans, sketches en acts, ze worden allemaal neergezet. Een invalide sneldichter, die een zingende kapitein, zangeressen. Een mislukkende goochelact, een ’sterke man’.
Tussendoor krijgt Tony telefoontjes van thuis. Zijn zoontje is ziek. Hij zingt een slaapliedje voor de jongen. ’Hier is geen kou, hier is geen verdriet/ Ik zet voor jou de wereld stop/ Morgen komt de zon weer op’. Mooi liedje, vaag bekend. Een wat onzekere Tony laat Manus zijn goochelkunsten zien. De pasgetrouwden spelen badminton “ een prachtige pantomime. Een hypnoseshow. De revue dendert door, met veel oog voor detail. Steeds als er iets op het podium gebeurt, maken de anderen deel uit van de achtergrond. De kapitein in zijn hut of samen met de zangeres, verstoord naar de telefonerende Tony kijkend. De echtgenote in bad, in badpak wandelend op het dek, of lekker aan het snorkelen. Manus aan het werk, die ineens een prachtig muziekje op zijn bezem speelt. Ook de kleding draagt bij aan een kleurrijk geheel. Leuk, grappig, soms wat oubollig en knullig. Dat past bij de revue “ of is het opzettelijk?
De telefoontjes worden steeds alarmerender. Tony wil naar huis, maar laat zich lijmen om te blijven. Onweer, het schip vergaat. Tony redt de opvarenden, nog eenmaal een lied: het openingslied, het slaapliedje, maar nu heel anders gezongen en daardoor heel anders geladen.
Toch nog vrolijkheid alom, een avondje entertainment? Of toch een vlucht in troost, om zo het ware leven niet onder ogen te zien? Annette speelt. Het publiek wordt steeds op het verkeerde been gezet: verwacht je echt, dan blijkt het nep. Verwacht je nep, dan is het echt. Verandert de toon, de melodie, dan verandert de boodschap. Puur entertainment, of toch een uitspraak over de wereld op dit moment? Het brengt me terug naar het begin van de voorstelling: ‘Weet u wat het is? Ik weet het niet’.
Tot en met 18 juni kun je jezelf nog een mening vormen, in Amsterdam of Den Haag. De speellijst vind je hier.
Spel:
Elise Berends
Tina de Bruin
Steef Hupkes
Thijs Römer
Michel Sluysmans
Jeroen Woe
Muziek:
Wessel coppes
Sven Happel
Vinsent Planjer
Rob Stoop